باب التبن

لغت نامه دهخدا

باب التبن. [ بُت ْ ت ِ ] ( اِخ ) محله بزرگی بود در بغداد در کنار خندق مقابل قطیعه ام جعفرو آن اکنون ویران و تبدیل به صحرائی شده که در آن زراعت کنند. ( معجم البلدان ). محله بزرگی بود مجاور مشهد موسی بن جعفر و در آنجا آرامگاهی است که در آن عبداﷲبن امام احمدبن حنبل مدفون است. ( مراصد الاطلاع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس