باب الازج. [ بُل ْ اَ زَ ] ( اِخ ) محله ای در بغداد. ( منتهی الارب ). محله ای بزرگ دارای بازارهای بسیار و محال بزرگ در مشرق بغداد، بدانجاعده ای محلهاست که هر یک از آنها شهرگونه ایست. ( از معجم البلدان ). عبداﷲ بن جبرئیل آورده است : ابوالحسن حرانی و سنان حکایات جالب بسیار دارند که از آن جمله است حدیث بریان کردن جگر و داستان آن چنین است که : شخصی در باب الازج جگرپزی داشت و هر وقت این دو تن از برابر او میگذشتند وی برمیخاست و با احترام آنان برپا می ایستاد تا میگذشتند. ( عیون الانباء ج 1ص 227 ). در بغداد مردم محله باب الازج که از اهل سنت و اکثر ایشان پیرو مذهب امام احمد بن حنبل اند از پذیرفتن اوامر «خدابنده » امتناع کردند... ( سفرنامه ابن بطوطه ص 151، بنقل تاریخ مغول اقبال ص 318 )... از مولد ابن احمد بن علی ابوالحسن معروف به ابن الهبل طبیب پرسش شد، پاسخ داد: در بیست و سوم ذیقعده سنه 525 هَ. ق. به بغداد به باب الازج متولد شدم. ( تاریخ الحکماء قفطی چ لیپزیک سال 1320 هَ. ق. ص 239 س 13 ).
