بااباب

لغت نامه دهخدا

بااباب. [ اُ ] ( اِ ) خبزالقرود. بائوباب. عظیم ترین درخت روی زمین است در نواحی استوائی میروید و از تیره بمباسه میباشد، ارتفاعش خیلی زیاد نیست ولی محیط تنه اش تا 20 متر می رسد بنام انجیر معابد نیز مشهور است. ( از گیاهان دارویی ج 1 ) ( از لاروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس