( بائنة ) بائنة. [ ءِ ن َ ] ( ع ص ) تأنیث بائن. || تطلیقة بائنة؛ طلاقی که رجعت در آن درست نباشد. و هی فاعلةبمعنی مفعولة. ( منتهی الارب ). || کمان نرم که زه آن نهایت دور باشد. ( منتهی الارب ). بائن. || چاه فراخ دورتک. ج ، بوائن. ( منتهی الارب ).
