بائد

لغت نامه دهخدا

بائد. [ ءِ ] ( ع اِ ) مرادف بَید بمعنی غیر و علی و من اجل. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ).

بائد. [ ءِ ] ( ع ص ) از بود و بید و بیاد. هالک. هلاک شونده. نابودشونده. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس