با رحمت

لغت نامه دهخدا

بارحمت. [ رَ م َ ] ( ص مرکب ) دارای رحمت. بخشایش گر. بخشایش کننده :
وگر بارت ندادند اندرین در
بر ایشان ابر بارحمت مباراد.
ناصرخسرو.
رجوع به «با» شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دارای رحمت بخشایش کننده بخشاینده بخشایشگر .

پیشنهاد کاربران

بپرس