بارحمت. [ رَ م َ ] ( ص مرکب ) دارای رحمت. بخشایش گر. بخشایش کننده : وگر بارت ندادند اندرین دربر ایشان ابر بارحمت مباراد.ناصرخسرو.رجوع به «با» شود.
