( اسم صفت ) ۱ - با خویشتن. ۲ - هوشیار مقابل بیخود . باخود بودن .۱ - بهوش بودن آگاه بودن مقابل بیخود بودن. ۲ - بخود توجه داشتن . ۳ - دارای انانیت بودن انیت داشتن منی ورزیدن .
فرهنگ معین
(خُ ) (ص . ) با خویشتن ، هوشیار.
پیشنهاد کاربران
باخود ؛ مقابل بیخود. بهوش. باافاقه : باخودی تو لیک مجنون بیخود است در طریق عشق بیداری بد است. مولوی.
