بئه

لغت نامه دهخدا

( بئة ) بئة. [ ب َ ءَ] ( ع اِ ) مرگامرگی زدگی. وبارسیدگی. ( منتهی الارب ).

گویش مازنی

/boe/ باشد - باش

پیشنهاد کاربران

بپرس