بئر حاء

لغت نامه دهخدا

بئر حاء. [ب ِءْ رِ ] ( اِخ ) بئر حا ( بی همزه ). نام زمینی در مدینة نزدیک مسجد و متعلق به ابوطلحه بوده است و به قصربنی جدیله نیز معروف است. این کلمه را به صورت بَئرِحاء و بَیرَیحا نیز نوشته اند. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس