ایینه کاری

/~AyinekAri/
معنی انگلیسی:
decoration with mirror

لغت نامه دهخدا

( آیینه کاری ) آیینه کاری. [ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) آینه کاری.

فرهنگ فارسی

( آیینه کاری ) ( اسم ) ۱ - نوعی تزیین داخلی ساختمان که بوسیل. آیینه های کوچک و نشاندن آنها بر دیوار و سقف اشکال هندسی و گل و بته های مختلف ایجاد کنند . ۲ - مجموع آیینه های کوچکی که برای تزیین بدیوار و سقف نشانده باشند .

فرهنگ معین

( آیینه کاری ) ( ~. ) (حامص . ) (اِمر. ) نوعی تزیین داخلی ساختمان ، با چسباندن قطعه های کوچک آیینه به شکل های هندسی و گل و بته های مختلف .

پیشنهاد کاربران

نوعی تزیین داخلی ساختمان که به وسیله آیینه های کوچک و نشاندن آنها بر دیوار و سقف، اشکال هندسی و گل بته های مختلف ایجاد می کنند. آیینه کاری در سقف زاید است و آیینه کاری در سقف نوعی گره بندی شیشه ای یا مقرنس
... [مشاهده متن کامل]
کاری با آیینه است که برای انجام آن �قطعات آیینه در ابعاد کوچک بریده شده و به وسیله ملاط گچ و با مخلوط سریشم گرم به صورت مقعر یا محدب در پهلوی یکدیگر نصب می شود. آینه کاری دارای طرحهایی بود که یکی از رایج ترین طرحهای آیینه کاری مشهور به گره است و دیگری قاب بندی می باشد.

بپرس