آیین کهن آریایی ها به اعتقادات مشترک اقوام آریایی تا پیش از منشعب شدن دو قوم بزرگ ایرانی و هندوآریایی در هزارهٔ دوم پیش از میلاد می پردازد. آیین آریایی ها طبیعت پرستی بوده است. این اعتقادات در میان قوم هندوایرانی تا دیر باز و تا پیدایش ریگ ودا در میان هندوها و تا آغاز ظهور زرتشت در میان ایرانی ها باقی بود.
... [مشاهده متن کامل]
در کتاب مقدس هندوها به نام ریگ ودا و کتاب مقدس زرتشتی ها، اوستا به وجوه مشترک بسیار که غالباً در لباس عبارات واحدی بیان شده است، برمی خوریم. حتی قسمتی از اسماء ربانی نیز در دو کتاب باهم قابل تطبیق است. از این رو می توان گفت که آیین مزدایی میراث زمان های دیرین و دوره هایی است که در آن هندی ها، ایرانی ها و حتی هندواروپایی ها زندگی مشترک داشته اند. ایرانی ها این افکار و نظریات دیرین را در جامهٔ اندیشه های نو پذیرفتند و سرانجام در زمان های متأخرتر، این زرتشت بود که در معتقدات اصلی مزدایی اصلاحات اساسی و عمیقی به عمل آورد.
آریایی یا هندوایرانی اصطلاحی است که در معانی گوناگون به کار برده شده است بر طبق یکی از تعاریف آریایی ها کسانی هستند که به زبان آریایی صحبت می کنند، حال رنگ پوست، خون یا نژاد آن ها هرچه که باشد، تفاوتی ندارد و در این تعریف منظوری جز از نظر زبان آن ها نیست. زبان آریایی از نظر زبانشناسی زبانیست که به دستهٔ زبانی هندواروپایی، از مردم هندواروپایی نسبت داده می شود.
اَئیریه یا آریایی نام یکی از اقوام هندواروپایی است. در اینجا باید یادآور شویم که تنها مورد کاربرد مجاز اصطلاح آریایی دربارهٔ اقوامی است که در زمان قدیم، خودشان را آریا می نامیدند. هندی ها و ایرانی ها ( پارس ها، مادها، آلان ها و سکاها و اقوام ایرانی زبان آسیای میانه ) خود را آریا می خواندند.
آریایی فقط به ایرانی ها و هندی ها گفته می شود نه به اقوام دیگر معروف به هندواروپایی، آن ها هر یک با نام قومی خودشان مانند: ژرمن، لاتین، اسلاو و… شناخته می شوند. در قرن گذشته چند تن از دانشمندان به اشتباه کلمه آریایی را برای همهٔ اقوام هندواروپایی به کار برده اند اما این خطا دیری نپائید. در کشور آلمان نیز در زمان قدرت گرفتن حزب نازی کلمهٔ آریایی بار دیگر رنگ و رویی دیگر گرفت و همهٔ اقوام هندواروپایی را در مقابل اقوام سامی ها و مغول نژادها، آریایی خواندند. امروزه آریایی فقط به اقوام دو نژاد هندوایرانی ( ایرانی ها و هندی ها ) اختصاص دارد.
... [مشاهده متن کامل]
در کتاب مقدس هندوها به نام ریگ ودا و کتاب مقدس زرتشتی ها، اوستا به وجوه مشترک بسیار که غالباً در لباس عبارات واحدی بیان شده است، برمی خوریم. حتی قسمتی از اسماء ربانی نیز در دو کتاب باهم قابل تطبیق است. از این رو می توان گفت که آیین مزدایی میراث زمان های دیرین و دوره هایی است که در آن هندی ها، ایرانی ها و حتی هندواروپایی ها زندگی مشترک داشته اند. ایرانی ها این افکار و نظریات دیرین را در جامهٔ اندیشه های نو پذیرفتند و سرانجام در زمان های متأخرتر، این زرتشت بود که در معتقدات اصلی مزدایی اصلاحات اساسی و عمیقی به عمل آورد.
آریایی یا هندوایرانی اصطلاحی است که در معانی گوناگون به کار برده شده است بر طبق یکی از تعاریف آریایی ها کسانی هستند که به زبان آریایی صحبت می کنند، حال رنگ پوست، خون یا نژاد آن ها هرچه که باشد، تفاوتی ندارد و در این تعریف منظوری جز از نظر زبان آن ها نیست. زبان آریایی از نظر زبانشناسی زبانیست که به دستهٔ زبانی هندواروپایی، از مردم هندواروپایی نسبت داده می شود.
اَئیریه یا آریایی نام یکی از اقوام هندواروپایی است. در اینجا باید یادآور شویم که تنها مورد کاربرد مجاز اصطلاح آریایی دربارهٔ اقوامی است که در زمان قدیم، خودشان را آریا می نامیدند. هندی ها و ایرانی ها ( پارس ها، مادها، آلان ها و سکاها و اقوام ایرانی زبان آسیای میانه ) خود را آریا می خواندند.
آریایی فقط به ایرانی ها و هندی ها گفته می شود نه به اقوام دیگر معروف به هندواروپایی، آن ها هر یک با نام قومی خودشان مانند: ژرمن، لاتین، اسلاو و… شناخته می شوند. در قرن گذشته چند تن از دانشمندان به اشتباه کلمه آریایی را برای همهٔ اقوام هندواروپایی به کار برده اند اما این خطا دیری نپائید. در کشور آلمان نیز در زمان قدرت گرفتن حزب نازی کلمهٔ آریایی بار دیگر رنگ و رویی دیگر گرفت و همهٔ اقوام هندواروپایی را در مقابل اقوام سامی ها و مغول نژادها، آریایی خواندند. امروزه آریایی فقط به اقوام دو نژاد هندوایرانی ( ایرانی ها و هندی ها ) اختصاص دارد.
