ایین پرست

لغت نامه دهخدا

( آیین پرست ) آیین پرست. [ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) مطیع. منقاد. تابع. پیرو :
عروسانه بر کرسی زر نشست
شهنشاه را گشت آیین پرست.

نظامی.

( آیین پرست ) ( اسم صفت ) ۱ - آنکه طرفدار آیین و رسم است . ۲ - خدمتکار پرستار .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید