آیین عشای ربانی. در کلیسای کاتولیک رومی، آیین عشای ربانی ( به انگلیسی: Mass ) نامی است که معمولاً مراسم مربوط به عشای ربانی با آن نامیده می شود. عشای ربانی یکی از هفت آیین مقدس مسیحیت معروف به هفت راز است. عشای ربانی مراسم خاص نیایش سرایی عشای ربانی است که در اشکال مختلف در مسیحیت غربی به چشم می خورد. واژه عشای ربانی مشترکاً در کلیسای کاتولیک[ ۱] کلیسای انگلیکان[ ۲] و همچنین برخی از کلیساهای لوتریانیسم، [ ۳] متدیسم، [ ۴] [ ۵] ارتدکس غربی و کلیساهای کاتولیک قدیم استفاده می شود.
بعضی از پروتستانها از واژه هایی چون مراسم الهی یا مراسم پرستش ( و اغلب فقط مراسم ) [ الف] ، بیشتر از خود واژه عشای ربانی استفاده می کنند. [ ۶] در مسیحیت شرقی و کلیسای کاتولیک شرقی برای جشن سپاسگزاری واژه های دیگری همچون مناجات الهی استفاده می شود.
کلیسای کاتولیک آیین عشا یا شکرگزاری را به عنوان «منبع و سرانجام زندگانی مسیحی می داند» که مراسم دیگر مذهبی به سمت آن می گروند. [ ۷] کلیسای کاتولیک معتقد است که عشای ربانی دقیقاً همان فداکاری است که عیسی مسیح بر روی صلیب در کالواری ارائه داد.
برگزار کننده مراسم مفروض است که مسیح وار عمل می کند. همان طور که کلمات و حرکات عیسی مسیح را در شام آخر تقلید می کند. با ایمان به وساطت روح القدس که گفته می شود در کلیسای رسول حضور دارد از میان کلمات که توسط برگزار کننده مطرح می شود که شبیه به کلمه خدا ( خدای پسر ) است این به نوعی در موارد زیر استحاله می شود:
• شراب در خون گرانبها
• نان مقدس در جسم مقدس عیسی مسیح.
از این رو کاتولیک رومی و ارتدکس معتقدند که تثلیث مقدس واقعاً میزبان است، و آیین مقدس را در مراسمی که قبلاً به آن التار می گفتند جشن می گیرد. آیین مقدس تجدید می شود در هر زمانی قربانی بی گناه عیسی مسیح را زنده می کند، زیرا او «همان مقدس خدا» است. [ ۸] و در نتیجه این تنها راه و در رستگاری برای گناهان انسانی است.
همان طور که اکثر مسیحیان ارتدکس از عهد بیزانس استفاده می کنند، اکثر کلیساهای ارتدکس در مراسم مذهبی خود را «نماز الهی» می نامند. کلیساهایی در کلیسای ارتدکس وجود دارند که از نسخهٔ ویرایش شده از مناجات لاتین استفاده می کنند. همان طور که اکثر مسیحیان ارتدوکس از عهد بیزانس استفاده می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبعضی از پروتستانها از واژه هایی چون مراسم الهی یا مراسم پرستش ( و اغلب فقط مراسم ) [ الف] ، بیشتر از خود واژه عشای ربانی استفاده می کنند. [ ۶] در مسیحیت شرقی و کلیسای کاتولیک شرقی برای جشن سپاسگزاری واژه های دیگری همچون مناجات الهی استفاده می شود.
کلیسای کاتولیک آیین عشا یا شکرگزاری را به عنوان «منبع و سرانجام زندگانی مسیحی می داند» که مراسم دیگر مذهبی به سمت آن می گروند. [ ۷] کلیسای کاتولیک معتقد است که عشای ربانی دقیقاً همان فداکاری است که عیسی مسیح بر روی صلیب در کالواری ارائه داد.
برگزار کننده مراسم مفروض است که مسیح وار عمل می کند. همان طور که کلمات و حرکات عیسی مسیح را در شام آخر تقلید می کند. با ایمان به وساطت روح القدس که گفته می شود در کلیسای رسول حضور دارد از میان کلمات که توسط برگزار کننده مطرح می شود که شبیه به کلمه خدا ( خدای پسر ) است این به نوعی در موارد زیر استحاله می شود:
• شراب در خون گرانبها
• نان مقدس در جسم مقدس عیسی مسیح.
از این رو کاتولیک رومی و ارتدکس معتقدند که تثلیث مقدس واقعاً میزبان است، و آیین مقدس را در مراسمی که قبلاً به آن التار می گفتند جشن می گیرد. آیین مقدس تجدید می شود در هر زمانی قربانی بی گناه عیسی مسیح را زنده می کند، زیرا او «همان مقدس خدا» است. [ ۸] و در نتیجه این تنها راه و در رستگاری برای گناهان انسانی است.
همان طور که اکثر مسیحیان ارتدکس از عهد بیزانس استفاده می کنند، اکثر کلیساهای ارتدکس در مراسم مذهبی خود را «نماز الهی» می نامند. کلیساهایی در کلیسای ارتدکس وجود دارند که از نسخهٔ ویرایش شده از مناجات لاتین استفاده می کنند. همان طور که اکثر مسیحیان ارتدوکس از عهد بیزانس استفاده می کنند.
wiki: آیین عشای ربانی