ایگِلْتون، تِری (۱۹۴۳)(Eagleton, Terry)
منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ گرای اسلَنتپیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ کار اسلاووی ژیژکدر بریتانیا شد. پرآوازه ترین کتاب ایگلتون، درآمدی بر نظریۀ ادبی(۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک های قرن ۱۹ تا پست مدرنیست های چند دهۀ اخیر دربر می گیرد. او در اثری به نام بعد از نظریه(۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی تابد و به وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می زید که نه می تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: به سوی خداشناسی چپ نو؛ زبان بدن(۱۹۷۰)؛ مارکسیسم و نقد ادبی(۱۹۷۶)؛ کارکرد نقد(۱۹۸۴)؛اوهام پست مدرنیسم(۱۹۹۶)؛ مفهوم فرهنگ(۲۰۰۰).
منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ گرای اسلَنتپیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ کار اسلاووی ژیژکدر بریتانیا شد. پرآوازه ترین کتاب ایگلتون، درآمدی بر نظریۀ ادبی(۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک های قرن ۱۹ تا پست مدرنیست های چند دهۀ اخیر دربر می گیرد. او در اثری به نام بعد از نظریه(۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی تابد و به وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می زید که نه می تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: به سوی خداشناسی چپ نو؛ زبان بدن(۱۹۷۰)؛ مارکسیسم و نقد ادبی(۱۹۷۶)؛ کارکرد نقد(۱۹۸۴)؛اوهام پست مدرنیسم(۱۹۹۶)؛ مفهوم فرهنگ(۲۰۰۰).
wikijoo: ایگلتون،_تری_(۱۹۴۳)