اِئوهِمِریسم (euhemerism)
نظریه ای در باب منشأ اساطیر که ائوهمروس، فیلسوف یونانی قرن ۴ م، آن را مطرح کرد. وی بر این باور بود که خدایان انسان هایی بوده اند که به سبب خصلت ها و رفتارهای منحصربه فردشان، پس از مرگ هیئت خدایی یافته اند. او مدعی بود که حین سفر به اقیانوس هند، جزیره ای را به نام پانچایاکشف کرده است که در سنگ نوشته های آن از خدایان یونانی به منزلۀ افراد بشر نام برده شده است. ائوهمروس را به الحاد متهم کردند، اما نظریۀ او را اندیشمندان و فیلسوفان دوره های بعد، همچون پولیبیوس، لاکتانتیوس، و اوگوستین قدیسپذیرفتند؛ بعدها نویسندگان یونانی آن را به صورت داستان هایی از وقایع ساده و متعارف درآوردند که در آن ها آئولوسدریانوردی قدیمی، سیکلوپ ها، نژادی از وحشیان مقیم سیسیل، اطلس، منجم و اسکولاو پگاسوسراهزنان دریایی چابکی بودند.
نظریه ای در باب منشأ اساطیر که ائوهمروس، فیلسوف یونانی قرن ۴ م، آن را مطرح کرد. وی بر این باور بود که خدایان انسان هایی بوده اند که به سبب خصلت ها و رفتارهای منحصربه فردشان، پس از مرگ هیئت خدایی یافته اند. او مدعی بود که حین سفر به اقیانوس هند، جزیره ای را به نام پانچایاکشف کرده است که در سنگ نوشته های آن از خدایان یونانی به منزلۀ افراد بشر نام برده شده است. ائوهمروس را به الحاد متهم کردند، اما نظریۀ او را اندیشمندان و فیلسوفان دوره های بعد، همچون پولیبیوس، لاکتانتیوس، و اوگوستین قدیسپذیرفتند؛ بعدها نویسندگان یونانی آن را به صورت داستان هایی از وقایع ساده و متعارف درآوردند که در آن ها آئولوسدریانوردی قدیمی، سیکلوپ ها، نژادی از وحشیان مقیم سیسیل، اطلس، منجم و اسکولاو پگاسوسراهزنان دریایی چابکی بودند.
wikijoo: ایوهمریسم