اَیّوبی، محمّد (اهواز ۱۳۲۱ش ـ تهران ۱۳۸۸ ش)
داستان نویس ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. آموزگاری پیشه اش بود و سال ها به تدریس پرداخت. داستان نویسی را با مشارکت در محفل نویسندگانی که جُنگ هنر و ادبیات جنوب (۱۳۴۵ـ۱۳۴۶) را منتشر می کردند، به شکل جدی پی گرفت. از آثارش: مجموعۀ داستان های پایی برای دویدن (۱۳۷۹)؛ مراثی بی پایان (۱۳۸۱)؛ رمان سه جلدی آواز طولانی جنوب (۱۳۸۲).
داستان نویس ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. آموزگاری پیشه اش بود و سال ها به تدریس پرداخت. داستان نویسی را با مشارکت در محفل نویسندگانی که جُنگ هنر و ادبیات جنوب (۱۳۴۵ـ۱۳۴۶) را منتشر می کردند، به شکل جدی پی گرفت. از آثارش: مجموعۀ داستان های پایی برای دویدن (۱۳۷۹)؛ مراثی بی پایان (۱۳۸۱)؛ رمان سه جلدی آواز طولانی جنوب (۱۳۸۲).