ایوان آندریویچ کریلوف به انگلیسی: Ivan Andreyevich Krylov؛ به روسی: Ива́н Андре́евич Крыло́в؛ زاده: ۱۳ فوریه ۱۷۶۹ – درگذشت: ۲۱ نوامبر ۱۸۴۴ ) بهترین و شناخته شده ترین افسانه پرداز و حکایتنویس اهل روسیه است او احتمالاً بزرگترین لطیفه پرداز در میان همه نویسندگان روس است. [ ۱] او در آثارش، اغلب ناکارآمدی بوروکراسی حاکم بر جامعه را که مانع رشد اجتماعی بود نقد می کرد.
خلاقیت کریلوف افسانه پرداز، به تمامی و به گونه ای هماهنگ با جهان هنری ضرب المثل ها، داستان ها و مثل های روسی رابطه دارد؛ این خلاقیت عبارات استعاره آمیز را وارد گنجینهٔ زبان روسی کرده که بسیاری از آن ها ضرب المثل شده اند. زبان افسانه های کریلوف برای پوشکین، گریبایدوف، گوگول و دیگر نویسندگان روس نوعی الگو محسوب می شد. لنین از الگوها و موضوعات بیان افسانه های کریلوف استفاده کرد. افسانه های کریلوف به بیش از ۵۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده اند.
کریلوف ابتدا یک نمایشنامه نویس و روزنامه نگار بود تا اینکه در ۴۰ سالگی استعداد واقعی خود را کشف کرد. در حالی که بسیاری از حکایت های اولیه او برداشت های آزادانه ای از ازوپ و لافونتن بودند بعدها کار اصلی او خلق حکایت هایی شد که اغلب رگه ای از طنز داشتند.
افسانه های کریلوف مانند «گرگ و گوسفندان»، «مرگ و میر وحشیان»، «رقص ماهی ها» و بسیاری دیگر رابطهٔ توده های مردم را با بی عدالتی اجتماعی نشان می دهند، و بسیاری از آن ها به طور مستقیم ضد دولت استبدادی خودکامه آن زمان بودند و علیه چپاولگری کارمندان اداری جهت گیری داشتند. در حقیقت در این افسانه ها مانند «اسب و سوار» و «خوشه» که در بردارندهٔ توجیه فروتنی در برابر فرمانروایان بود، ناپیوستگی دیدگاه های سیاسی کریلوف بیان شده، هرچند در اصل، دموکراسی عمیق، بیان اخلاقی ایده آل ملت، محکومیت خودپرستی و دو رویی جامعه درباری ( افسانه های «کشاورز و رودخانه»، «برگ ها و ریشه ها» و غیره ) در آثار وی بی نتیجه باقی مانده است.
در نیروی اخلاقی ملت باور افسانهٔ وی نفوذ کرده و با با موضوع جنگ میهنی سال ۱۸۱۲ ارتباط دارد ( «کلاغ و مرغ»، «گرگ در سگدونی»، «جدایی» و غیره ) . در مقابل شمای سنتی ژانر، شخصیت های استعاری - مشروط افسانه های کریلوف در خود خط مشی انسان های واقعی را به همراه دارند؛ کریلوف آن ها را در منظر وسیع ملت روس می گنجاند، در حالی که طبقات اجتماعی گوناگون – از تزار گرفته تا چوپان – را توصیف می کند. با افسانه های کریلوف در ادبیات روس، کلام زنده ملی وارد شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخلاقیت کریلوف افسانه پرداز، به تمامی و به گونه ای هماهنگ با جهان هنری ضرب المثل ها، داستان ها و مثل های روسی رابطه دارد؛ این خلاقیت عبارات استعاره آمیز را وارد گنجینهٔ زبان روسی کرده که بسیاری از آن ها ضرب المثل شده اند. زبان افسانه های کریلوف برای پوشکین، گریبایدوف، گوگول و دیگر نویسندگان روس نوعی الگو محسوب می شد. لنین از الگوها و موضوعات بیان افسانه های کریلوف استفاده کرد. افسانه های کریلوف به بیش از ۵۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده اند.
کریلوف ابتدا یک نمایشنامه نویس و روزنامه نگار بود تا اینکه در ۴۰ سالگی استعداد واقعی خود را کشف کرد. در حالی که بسیاری از حکایت های اولیه او برداشت های آزادانه ای از ازوپ و لافونتن بودند بعدها کار اصلی او خلق حکایت هایی شد که اغلب رگه ای از طنز داشتند.
افسانه های کریلوف مانند «گرگ و گوسفندان»، «مرگ و میر وحشیان»، «رقص ماهی ها» و بسیاری دیگر رابطهٔ توده های مردم را با بی عدالتی اجتماعی نشان می دهند، و بسیاری از آن ها به طور مستقیم ضد دولت استبدادی خودکامه آن زمان بودند و علیه چپاولگری کارمندان اداری جهت گیری داشتند. در حقیقت در این افسانه ها مانند «اسب و سوار» و «خوشه» که در بردارندهٔ توجیه فروتنی در برابر فرمانروایان بود، ناپیوستگی دیدگاه های سیاسی کریلوف بیان شده، هرچند در اصل، دموکراسی عمیق، بیان اخلاقی ایده آل ملت، محکومیت خودپرستی و دو رویی جامعه درباری ( افسانه های «کشاورز و رودخانه»، «برگ ها و ریشه ها» و غیره ) در آثار وی بی نتیجه باقی مانده است.
در نیروی اخلاقی ملت باور افسانهٔ وی نفوذ کرده و با با موضوع جنگ میهنی سال ۱۸۱۲ ارتباط دارد ( «کلاغ و مرغ»، «گرگ در سگدونی»، «جدایی» و غیره ) . در مقابل شمای سنتی ژانر، شخصیت های استعاری - مشروط افسانه های کریلوف در خود خط مشی انسان های واقعی را به همراه دارند؛ کریلوف آن ها را در منظر وسیع ملت روس می گنجاند، در حالی که طبقات اجتماعی گوناگون – از تزار گرفته تا چوپان – را توصیف می کند. با افسانه های کریلوف در ادبیات روس، کلام زنده ملی وارد شد.
wiki: ایوان کریلوف