ایوان میخایلوویچ استبلین کامینسکی ( به روسی: Иван Михайлович Стеблин - Каменский ) زبان شناس و ایران شناس روس است که بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ رئیس بخش شرق شناسی دانشگاه سن پترزبورگ بود. استبلین کامینسکی همچنین عضو ارشد فرهنگستان علوم فدراسیون روسیه بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی در سال ۱۹۴۵ در شهر لنینگراد ( سن پترزبورگ کنونی ) به دنیا آمد. پدر وی «میخائیل ایوانویچ استبلین کامینسکی» ( ۱۹۸۱–۱۹۰۳ ) بود در سال ۱۹۶۸ در رشته ایران شناسی از دانشگاه سن پترزبورگ فارغ التحصیل شد و به مدت یک سال در مناطق پامیر، بدخشان به تدریس زبان های روسی و وخانی پرداخت. او بین سال های ۸۴–۱۹۸۱ در دانشگاه سن پترزبورگ به عنوان استاد زبان فارسی و زبان های ایرانی مشغول به تدریس بود.
وی برای نخستین بار کتاب اوستا را به صورت جلدهای جداگانه به زبان روسی ترجمه نمود. وی یکی از نویسندگان مقالات در دائرةالمعارف ایرانیکا بود و بیش از ۱۵۰ کتاب نگارش نمود.
او دکتری خود را در زمینهٔ علوم و ادبیات از انستیتو خاورشناسی سن پترزبورگ اخذ و در سال ۱۹۷۱ از رسالهٔ دکتری خود با عنوان «آواشناسی تاریخی زبان وخی» دفاع کرده است. وی به زبان های فارسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، عربی و زبان وخانی ( یکی از زبان های پامیری ) آشنایی دارد و تاکنون بیش از یکصد اثر علمی از این محقق برجسته به چاپ رسیده است. از برجسته ترین آثار وی به کتاب های: زبان وخی، افسانه پامیر، افسانه ها و روایات سیستان و مقالهٔ پردهٔ کربلا می توان اشاره کرد. پروفسور کامینسکی در حال حاضر مدیر کرسی ایران شناسی دانشگاه سن پترزبورگ است.
ایوان استبلین کامینسکی در سال ۱۳۸۴ ( پنجمین همایش چهره های ماندگار ) به عنوان چهره ماندگار در ایران در زمینهٔ ایران شناسی و زبان های ایرانی معرفی شد.
کامینسکی با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی دو بار به ایران اعزام شده و در همایش چهره های ماندگار شرکت کرده و همچنین در یک نشست علمی به تشریح سیر ۳۰۰ سال ایران شناسی در سن پترزبورگ پرداخته است.
او پنجشنبه شب ۳ مه ۲۰۱۸ در سن ۷۲ سالگی در زادگاهش، شهر سن پترزبورگ روسیه، درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
وی در سال ۱۹۴۵ در شهر لنینگراد ( سن پترزبورگ کنونی ) به دنیا آمد. پدر وی «میخائیل ایوانویچ استبلین کامینسکی» ( ۱۹۸۱–۱۹۰۳ ) بود در سال ۱۹۶۸ در رشته ایران شناسی از دانشگاه سن پترزبورگ فارغ التحصیل شد و به مدت یک سال در مناطق پامیر، بدخشان به تدریس زبان های روسی و وخانی پرداخت. او بین سال های ۸۴–۱۹۸۱ در دانشگاه سن پترزبورگ به عنوان استاد زبان فارسی و زبان های ایرانی مشغول به تدریس بود.
وی برای نخستین بار کتاب اوستا را به صورت جلدهای جداگانه به زبان روسی ترجمه نمود. وی یکی از نویسندگان مقالات در دائرةالمعارف ایرانیکا بود و بیش از ۱۵۰ کتاب نگارش نمود.
او دکتری خود را در زمینهٔ علوم و ادبیات از انستیتو خاورشناسی سن پترزبورگ اخذ و در سال ۱۹۷۱ از رسالهٔ دکتری خود با عنوان «آواشناسی تاریخی زبان وخی» دفاع کرده است. وی به زبان های فارسی، انگلیسی، آلمانی، فرانسه، عربی و زبان وخانی ( یکی از زبان های پامیری ) آشنایی دارد و تاکنون بیش از یکصد اثر علمی از این محقق برجسته به چاپ رسیده است. از برجسته ترین آثار وی به کتاب های: زبان وخی، افسانه پامیر، افسانه ها و روایات سیستان و مقالهٔ پردهٔ کربلا می توان اشاره کرد. پروفسور کامینسکی در حال حاضر مدیر کرسی ایران شناسی دانشگاه سن پترزبورگ است.
ایوان استبلین کامینسکی در سال ۱۳۸۴ ( پنجمین همایش چهره های ماندگار ) به عنوان چهره ماندگار در ایران در زمینهٔ ایران شناسی و زبان های ایرانی معرفی شد.
کامینسکی با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی دو بار به ایران اعزام شده و در همایش چهره های ماندگار شرکت کرده و همچنین در یک نشست علمی به تشریح سیر ۳۰۰ سال ایران شناسی در سن پترزبورگ پرداخته است.
او پنجشنبه شب ۳ مه ۲۰۱۸ در سن ۷۲ سالگی در زادگاهش، شهر سن پترزبورگ روسیه، درگذشت.
