ایهود
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] آیه ود. آیه وُدّ نود و ششمین آیه سوره مریم است که طبق آن خداوند محبت مؤمنان را در دل دیگران قرار می دهد. برخی مفسران شیعه و سنی شأن نزول آیه را درباره امام علی(ع) دانسته اند. بر پایه برخی روایات، پیامبر اکرم(ص) از خداوند خواست تا محبت علی(ع) را در دل مؤمنان و هیبت و قدرت او را در دل منافقان قرار دهد. بعد از این درخواست، آیه ود نازل شد.
عده ای از مفسران در تفسیر این آیه معتقدند که خداوند محبت مؤمنان را در دل اهل ایمان یا دشمنان و منافقان قرار می دهد که این محبت در دنیا یا آخرت می باشد. برخی اختلاف در تفاسیر این آیه را به علت اطلاق در آیه قابل جمع می دانند بدین صورت که بدون شک درجه عالی و مرحله بالای آن در شأن امام علی(ع) نازل شده و خداوند محبت او را در دل های مؤمنان قرار داده است و در مرحله دیگر شامل همه مؤمنان و صالحان، حتی در نسل ها و زمان های بعدی نیز خواهد شد.
به آیه ۹۶ سوره مریم آیه ود گفته می شود. کلمه ود به معنای محبت است همچون محبت پدر نسبت به فرزند خود و در این آیه وعده ای از جانب خداوند است که به زودی برای کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام می دهند محبتی در دل ها قرار می دهد؛ زیرا خداوند کسی را دوست داشته باشد، محبت او را در دل اهل آسمان و زمین می گستراند.
عده ای از مفسران در تفسیر این آیه معتقدند که خداوند محبت مؤمنان را در دل اهل ایمان یا دشمنان و منافقان قرار می دهد که این محبت در دنیا یا آخرت می باشد. برخی اختلاف در تفاسیر این آیه را به علت اطلاق در آیه قابل جمع می دانند بدین صورت که بدون شک درجه عالی و مرحله بالای آن در شأن امام علی(ع) نازل شده و خداوند محبت او را در دل های مؤمنان قرار داده است و در مرحله دیگر شامل همه مؤمنان و صالحان، حتی در نسل ها و زمان های بعدی نیز خواهد شد.
به آیه ۹۶ سوره مریم آیه ود گفته می شود. کلمه ود به معنای محبت است همچون محبت پدر نسبت به فرزند خود و در این آیه وعده ای از جانب خداوند است که به زودی برای کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام می دهند محبتی در دل ها قرار می دهد؛ زیرا خداوند کسی را دوست داشته باشد، محبت او را در دل اهل آسمان و زمین می گستراند.
wikishia: آیه_ود
[ویکی اهل البیت] آیه ود. آیه 96 سوره مریم/19 را «آیه وُدّ» گفته اند. بر اساس این آیه، کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند، خداوند رحمان محبت آن ها را در دل ها می افکند:
«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»
به نقل ابن عباس، این آیه مربوط به علی علیه السلام است و هیچ مؤمنی نیست، مگر این که در قلب وی محبت علی علیه السلام وجود دارد.
«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»
به نقل ابن عباس، این آیه مربوط به علی علیه السلام است و هیچ مؤمنی نیست، مگر این که در قلب وی محبت علی علیه السلام وجود دارد.
wikiahlb: آیه_وُدّ
دانشنامه آزاد فارسی
ایهود (Ehud)
در عهد عتیق(داوران ۳: ۱۲ـ ۴: ۱)، مرد چپ دستی که عَجلون، شاه موآبیان، را که هجده سال بر اسرائیل حکم رانده بود با ترفندی کشت. سپس، در پیشاپیش لشکری از اَفرایمیانبه قلاع اردن یورش برد و نزدیک به ۱۰هزار سرباز موآبی را به هلاکت رساند و از آن پس اسرائیل تا ۸۰ سال در آرامش به سر برد.
در عهد عتیق(داوران ۳: ۱۲ـ ۴: ۱)، مرد چپ دستی که عَجلون، شاه موآبیان، را که هجده سال بر اسرائیل حکم رانده بود با ترفندی کشت. سپس، در پیشاپیش لشکری از اَفرایمیانبه قلاع اردن یورش برد و نزدیک به ۱۰هزار سرباز موآبی را به هلاکت رساند و از آن پس اسرائیل تا ۸۰ سال در آرامش به سر برد.
wikijoo: ایهود
پیشنهاد کاربران
ایهود یا ایهود بن جرا ( در عبری:אֵהוּד בֶּן‑גֵּרָא به معنی «پشتیبانی خداوند با اوست» ) داور جنگی بنی اسرائیل از سبط بنیامین بود که با اجلون پادشاه موآب جنگید. او شخصی چپ دست بود که پیامبری نداشت؛ اما نام او در کتاب داوران آمده است. ( داوران ۳:۱۵ )
