[ویکی فقه] آیه امانت. آیه امانت به آیه ۷۵ سوره آل عمران
از آیه «وَ مِنْ أَهْلِ الْکتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ یؤَدِّهِ إِلَیک ...»
آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.
در باب وکالت براى شرط نبودن عدالت در وکیل، جز در موارد استثنا شده، و در نتیجه جواز وکالت کافر و فاسق استفاده شده است.
بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۲۲، ص۶۴.
برخى با استناد به این آیه، شهادت کافر در برخى موارد را صحیح دانسته اند.
عاملی، محمد بن مکی، القواعد و الفوائد، ج۲، ص۲۰۰.
...
از آیه «وَ مِنْ أَهْلِ الْکتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ یؤَدِّهِ إِلَیک ...»
آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.
در باب وکالت براى شرط نبودن عدالت در وکیل، جز در موارد استثنا شده، و در نتیجه جواز وکالت کافر و فاسق استفاده شده است.
بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۲۲، ص۶۴.
برخى با استناد به این آیه، شهادت کافر در برخى موارد را صحیح دانسته اند.
عاملی، محمد بن مکی، القواعد و الفوائد، ج۲، ص۲۰۰.
...
wikifeqh: آیه_امانت
[ویکی شیعه] آیه امانت. آیه امانت هفتاد و دومین آیه سوره احزاب است. این آیه اشاره به امانتی دارد که آسمان و زمین و کوه ها از پذیرش آن خودداری کردند و انسان آن را پذیرفت. بنابر تفاسیر شیعی منظور از این امانت، دین، ولایت الاهی، و ولایت امیرالمؤمنین است. بیشتر مفسران این آیه را در نکوهش انسان هایی می دانند که به این امانت خیانت می کنند.
بیشتر مفسران در عظمت شأن امانت الاهی اتفاق نظر دارند اما در شناخت مفهوم این تعبیر و نیز مقام و موقعیت انسان نسبت به حمل آن، اختلافاتی وجود دارد.
بعضی از علما، امانت در آیه یادشده را با بینش تاریخی - اساطیری تفسیر کرده و داستان هابیل و قابیل را زمینه تبیین آن قرار داده اند. به گمان آنان چون آدم ابوالبشر از جانب خداوند به طواف کعبه مأمور شد، خواست که اهل و فرزند خود (هابیل) را به امانت نزد آسمان و زمین بگذارد، اما آنان نپذیرفتند؛ پس ناگزیر آنان را نزد قابیل به امانت گذاشت و رفت. قابیل در امانت خیانت کرد و هابیل را کشت و بدین سبب، ظلوم و جهول خوانده شد.
بیشتر مفسران در عظمت شأن امانت الاهی اتفاق نظر دارند اما در شناخت مفهوم این تعبیر و نیز مقام و موقعیت انسان نسبت به حمل آن، اختلافاتی وجود دارد.
بعضی از علما، امانت در آیه یادشده را با بینش تاریخی - اساطیری تفسیر کرده و داستان هابیل و قابیل را زمینه تبیین آن قرار داده اند. به گمان آنان چون آدم ابوالبشر از جانب خداوند به طواف کعبه مأمور شد، خواست که اهل و فرزند خود (هابیل) را به امانت نزد آسمان و زمین بگذارد، اما آنان نپذیرفتند؛ پس ناگزیر آنان را نزد قابیل به امانت گذاشت و رفت. قابیل در امانت خیانت کرد و هابیل را کشت و بدین سبب، ظلوم و جهول خوانده شد.
wikishia: آیه_امانت
[ویکی اهل البیت] آیه امانت. آیه 72 سوره احزاب/ 33 از پذیرش امانتی بزرگ به وسیله انسان خبر داده است. امانتی که آسمان ها، زمین و کوه ها از پذیرش آن سرباز زدند و از آن هراسیدند؛ ولی انسان آن را پذیرفت؛ از همین رو برخی این آیه را «آیه امانت» نام نهاده اند.
«إِنّا عَرضنَا الأَمانةَ عَلی السَّموتِ والأَرضِ والجِبالِ فَأَبینَ أن یَحمِلنَها و أَشفَقنَ مِنهَا و حَملَها الإِنسنُ إِنّه کانَ ظَلومًا جَهولًا»
«إِنّا عَرضنَا الأَمانةَ عَلی السَّموتِ والأَرضِ والجِبالِ فَأَبینَ أن یَحمِلنَها و أَشفَقنَ مِنهَا و حَملَها الإِنسنُ إِنّه کانَ ظَلومًا جَهولًا»
wikiahlb: آیه_امانت
[ویکی فقه] آیه امانت (علوم قرآنی). آیه امانت به آیه ۷۲ سوره احزاب ، درباره پذیرش امانت الهی توسط انسان اطلاق می شود.
آیه ۷۲ سوره احزاب را آیه "امانت" می گویند: (انا عرضنا الامانة علی السماوات والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوما جهولا)؛ "ما امانت(الهی و بار تکلیف) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند (ولی) انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود ".
احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.
درباره واژه اصلی این آیه (امانت) معانی و تاویلات چندی گفته اند:۱. امام صادق علیه السّلام آن را ولایت امام علی علیه السّلام دانسته است.۲. ابن عباس و مجاهد، آن را به معنای احکام و فرایضی الهی گرفته اند.۳. فرمانبرداری از دستور خدا.۴. گروهی آن را به عقلی که ملاک تکلیف و مناط ثواب و عقاب است تفسیر کرده اند.۵. برخی دیگر آن را امانت های مردم و وفای به عهد آنان دانسته اند.۶. عده ای آن را معرفت خدا شمرده اند.۷. علامه طباطبایی امانت را "ولایت الهی" می داند.
خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۷-۷۸.
۱. ↑ احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.
...
آیه ۷۲ سوره احزاب را آیه "امانت" می گویند: (انا عرضنا الامانة علی السماوات والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوما جهولا)؛ "ما امانت(الهی و بار تکلیف) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند (ولی) انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود ".
احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.
درباره واژه اصلی این آیه (امانت) معانی و تاویلات چندی گفته اند:۱. امام صادق علیه السّلام آن را ولایت امام علی علیه السّلام دانسته است.۲. ابن عباس و مجاهد، آن را به معنای احکام و فرایضی الهی گرفته اند.۳. فرمانبرداری از دستور خدا.۴. گروهی آن را به عقلی که ملاک تکلیف و مناط ثواب و عقاب است تفسیر کرده اند.۵. برخی دیگر آن را امانت های مردم و وفای به عهد آنان دانسته اند.۶. عده ای آن را معرفت خدا شمرده اند.۷. علامه طباطبایی امانت را "ولایت الهی" می داند.
خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۷-۷۸.
۱. ↑ احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.
...
wikifeqh: آیه_امانت_(علوم_قرآنی)