ایه 92 سوره کهف

لغات:
سَبَبًا:: به معنی وسیله و هر چیزی است که به وسیله آن به چیزی یا مقصودی دست می یابیم. از ریشه سبب یا سبّ ، در لغت عرب در معانی زیر آمده است . چیزی که انجام کاری را میسر سازد . چیزی که انجام کاری را آسان می کند ، طناب و دستار ، یاد دادن طرز انجام کار به شخصی ، اطراف و اکناف چیزی را به کسی نشان دادن ، معنی اصلی آن وسیله و به معنی امروزی همان ابزار کار است . به راه سبب گفته می شود که به وسیله آن به مقصد می رسیم . به طناب سبب گفته می شود که به وسیله آن آب از جاه می کشیم و غیره . به ناسزا و فحش هم سبّ گفته می شود زیرا به وسیله آن ابروی کسی را می بریم و به وسیله آن از نظر روحی به طرف آسیب می زنیم .
( باز ) از اسباب مهمى ( که در اختیار داشت ) استفاده کرد
أَتْبَعَ : به معنی پی گیر کاری بودن ، به دنبال نتیجه کار خود بودن از ریشه ( تبع ) ، در لغت عرب در معانی زیر آمده است . پیروی کردن از کسی ، دنبال کسی رفتن ، همراه کسی رفتن ، پیرو و دنباله رو کسی بود ، خدمتکار کسی بودن ، چیزی را جستجو کردن ، کاری را پی در پی و بدون انقطاع انجام دادن ، کاری را با سلیقه و به حکم انجام دادن ، به دنبال نتیجه کاری بودن ، کاری را با پشتکار و جدیت آنجام دادن ( المنجد ) تبع: تبع و اتّباع بمعنی پیروی است. خواه بطور معنوی و اطاعت باشد ( قاموس )
مفهوم آیه این است که [ذوالقرنین] دوباره از اسباب و امکانات و ابزار کاری که ( در اختیارش گذاشته بودیم ) بهره برد [ به طرف شمال تغییر مسیر داد و با پشتکار و جدیت به سفر خود ادامه داد ] تا به آنچه در پی اش بود برسد.