ایه 80 سوره کهف

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 80 سوره کهف. وَأَمَّا الْغُلَامُ فَکَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَیْنِ فَخَشِینَا أَنْ یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَکُفْرًا
و اما آن پسر (کافر بود و) پدر و مادر او مؤمن بودند، از آن باک داشتیم که آن پسر آنها را به خوی کفر و طغیان خود درآورد.
و اما نوجوان ، پدر و مادرش مؤمن بودند، پس ترسیدم که آن دو را به طغیان و کفر بکشاند.
و اما نوجوان، پدر و مادرش مؤمن بودند، پس ترسیدیم آن دو را به طغیان و کفر بکِشد.
اما آن پسر، پدر و مادرش مؤمن بودند. ترسیدیم که آن دو را به عصیان و کفر دراندازد.
و اما آن نوجوان، پدر و مادرش با ایمان بودند؛ و بیم داشتیم که آنان را به طغیان و کفر وادارد!
And as for the boy, his parents were believers, and we feared that he would overburden them by transgression and disbelief.
"As for the youth, his parents were people of Faith, and we feared that he would grieve them by obstinate rebellion and ingratitude (to Allah and man).

پیشنهاد کاربران

آیه 80 سوره کهف:
وَأَمَّا الْغُلَامُ فَکَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَیْنِ فَخَشِینَا أَنْ یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَکُفْرًا
ترجمه : وَأَمَّا الْغُلَامُ فَکَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَیْنِ اما آن نوجوان [را که کشتم] ، پس [بدان که] پدر و مادرش مؤمن بودند، فَخَشِینَا أَنْ یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَکُفْرًا ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وا دارد
...
[مشاهده متن کامل]

لغات:
خَشِینَا : تعبیر به خَشِینَا ( ما ترسیدیم که در آینده چنین شود. . . ) در سوره کهف تعبیر پر معنایی است. این تعبیر، نشان می دهد که این مرد عالم خود را مسئول آینده مردم نیز می دانست، و حاضر نبود، پدر و مادر با ایمانی به خاطر انحراف نوجوانشان دچار بدبختی شوند.
یُرْهِقَهُمَا : معنی یُرْهِقَهُمَا: که آن دو را مجبور کند ( رهق به معنای احاطه و تسلط یافتن به زور است ، و ارهاق به معنای تکلیف کردن است ) . وادرار کردن به گناه به زور ، گناهی به گردن کسی انداختن ، در عسر و حرج انداختن کسی ، کسی را به کار مافوق طاقت واداشتن . گناه و تهمتی را متوجه کسی کردن ، به کار بیش از طاقت واداشتن ، کسی را متهم به فسق و بی دینی کردن . کسی را به گناه و بی دینی مجبور کردن . ( دریافت از المنجد )
منظور آیه این است که از این ترسیدیم آن بچه در آینده کاری کند که پدر مادرش وادار به کفر و بی دینی شوند . و یا کارهای ناشایست و کفر آمیز آن بچه موجب شود که پدر و مادرش نیز متهم و مجبور به بی دینی شوند و یا اعمال فرزندشان آنان را به کفر و بی دینی بکشاند . و یا اینکه گناهی مرتکب شود که پای پدر مادرش هم گیر باشد .
مثل عبدالله بن زبیر که پدرش را هم گور به گور کرد . و مجبور کرد پدرش زبیر که سیف السلام بود بر علیه امام و خلیفة الله زمان خودش مولا علی ( ع ) طغیان کند . حضرت علی در مورد پسر زبیر فرمود : . "وَ قَالَ ( علیه السلام ) مَا زَالَ الزُّبَیْرُ رَجُلًا مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ حَتَّی نَشَأَ ابْنُهُ الْمَشْئُومُ عَبْدُ اللَّه . "
زبیر مردى از ما بود تا اینکه پسر شوم او، عبد الله رشد کرد.
اصلا این سوره ، سورۀ امامت ، سوره امام زمان ( عج ) و سوره امام علی ( ع ) است . تعداد آیه های این سوره 110 که در حروف ابجد علی هست . این سوره در مورد امامت هست . سوره امام زمان ، که موضوع آن طول عمر زیاد ، حکومت بر شرق و غرب عالم ، دستور به سکوت در برابر امام و تسلیم بی چون و چرا در برابر او که خلیفة الله است . سر مبارک امام حسین ( ع ) بر بالای نیزه آیه های همین سوره را می خواند دلیلش همین بود . نباید در برابر امامِ زمان خودت حرفی بزنی و ادعایی بکنی ، این سوره به همه گوشزد می کند پیامبر اولوالعزم مثل موسی ( ع ) هم باشی حق حرف زدن در برابر امام زمان خودت را نداری اگرچه آن شخص مقام پیامبری هم نداشته باشد ( توجه :بعضی پیامبران مثل حضرت ابراهیم و پیامبر اکرم ( ص ) مقام امامت هم داشتند ) . وقتی علی ( ع ) دستور داد بزنید قرآن های بالای نیزه را به زمین بریزید دیگر حق حرف زدن نداری . خداوند در قرآن فرمود من به این دلیل آنها را امام کرده ام که صبر و ایمانشان بیشتر از دیگران بود . ( ( وجعلنا منهم أئمة یهدون بأمرنا لما صبروا وکانوا بایتنا یوقنون ) ) در این آیات هم اون شخص به موسی ( ع ) فرمود اگر صبر نداری همراه من نیا .
بنابراین اگر کسی درهمان دوران بچگی عبدالله بن زبیر را می کشت چه حق بزرگی بر گردن زبیر داشت و چه خدمتی به او کرده بود و با کشتن پسرش، زبیر را از طغیان و کفر بر حذر می داشت . ( به تعبیر قرآن نپذیرفتن خلیفه الله و امامی که خداوند خودش تعیین کرده یک نوع کفر است . و شیطان هم به خاطر همین گناه کافر نامیده شد ) . لذا امام علی ( ع ) در مورد زبیر وقتی جنازه اش را دید فرمود ( ( القاتل و المقتول کلاهما فی النار ) ) شمشیر زبیر را گرفت و گفت چه غم ها از چهره پیغمبر ( ص ) زدوده بود. فَخَشِینَا أَنْ یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَکُفْرًا و فرزند زبیر باعث شد زبیر در برابر امام زمان خود هم طغیان کند و هم دچار کفر شود گرچه زمانی در زمره بهترین مومنان بود . ( الله اعلم )

بپرس