[ویکی اهل البیت] آیه 62 سوره هود. قَالُوا یَا صَالِحُ قَدْ کُنْتَ فِینَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا ۖ أَتَنْهَانَا أَنْ نَعْبُدَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِی شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ
قوم گفتند: ای صالح، تو پیش از آنکه دعوی نبوت کنی در میان ما مورد امیدواری بودی، آیا می خواهی ما را از پرستش خدایانی که پدران ما می پرستیدند منع کنی؟ ما به دعوی نبوتت سخت بدگمان و بی عقیده هستیم.
گفتند: ای صالح! پیش از این در میان ما مورد امید بودی، آیا ما را از پرستیدن آنچه پدرانمان می پرستیدند، باز می داری؟ و ما بی تردید در تعالیمی که به آن دعوتمان می کنی در شکی شدید و سخت هستیم
گفتند: «ای صالح، به راستی تو پیش از این، میان ما مایه امید بودی. آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند باز می داری؟ و بی گمان، ما از آنچه تو ما را بدان می خوانی سخت دچار شکّیم.»
گفتند: ای صالح، پیش از این به تو امید می داشتیم. آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند بازمی داری؟ ما از آنچه ما را بدان می خوانی در شکّیم.
گفتند: «ای صالح! تو پیش از این، مایه امید ما بودی! آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند، نهی می کنی؟! در حالی که ما، در مورد آنچه به سوی آن دعوتمان می کنی، در شک و تردید هستیم!»
They said, "O Salih, you were among us a man of promise before this. Do you forbid us to worship what our fathers worshipped? And indeed we are, about that to which you invite us, in disquieting doubt."
They said: "O Salih! thou hast been of us! a centre of our hopes hitherto! dost thou (now) forbid us the worship of what our fathers worshipped? But we are really in suspicious (disquieting) doubt as to that to which thou invitest us."
قوم گفتند: ای صالح، تو پیش از آنکه دعوی نبوت کنی در میان ما مورد امیدواری بودی، آیا می خواهی ما را از پرستش خدایانی که پدران ما می پرستیدند منع کنی؟ ما به دعوی نبوتت سخت بدگمان و بی عقیده هستیم.
گفتند: ای صالح! پیش از این در میان ما مورد امید بودی، آیا ما را از پرستیدن آنچه پدرانمان می پرستیدند، باز می داری؟ و ما بی تردید در تعالیمی که به آن دعوتمان می کنی در شکی شدید و سخت هستیم
گفتند: «ای صالح، به راستی تو پیش از این، میان ما مایه امید بودی. آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند باز می داری؟ و بی گمان، ما از آنچه تو ما را بدان می خوانی سخت دچار شکّیم.»
گفتند: ای صالح، پیش از این به تو امید می داشتیم. آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند بازمی داری؟ ما از آنچه ما را بدان می خوانی در شکّیم.
گفتند: «ای صالح! تو پیش از این، مایه امید ما بودی! آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند، نهی می کنی؟! در حالی که ما، در مورد آنچه به سوی آن دعوتمان می کنی، در شک و تردید هستیم!»
They said, "O Salih, you were among us a man of promise before this. Do you forbid us to worship what our fathers worshipped? And indeed we are, about that to which you invite us, in disquieting doubt."
They said: "O Salih! thou hast been of us! a centre of our hopes hitherto! dost thou (now) forbid us the worship of what our fathers worshipped? But we are really in suspicious (disquieting) doubt as to that to which thou invitest us."
wikiahlb: آیه_62_سوره_هود