ایه 30 سوره فرقان

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 30 سوره فرقان. وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
در آن روز رسول (به شکوه از امت در پیشگاه رب العزّه) عرض کند: بارالها (تو آگاهی که) امّت من این قرآن را به کلّی متروک و رها کردند.
و پیامبر می گوید: پروردگارا! همانا قوم من این قرآن را متروک گذاشتند!
و پیامبر گفت: «پروردگارا، قوم من این قرآن را رها کردند.»
پیامبر گفت: ای پروردگار من، قوم من ترک قرآن گفتند.
و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند».
And the Messenger has said, "O my Lord, indeed my people have taken this Qur'an as abandoned."
Then the Messenger will say: "O my Lord! Truly my people took this Qur'an for just foolish nonsense."

پیشنهاد کاربران

در آیه 30 سوره فرقان، شکایت رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم ازقوم خودش در مورد مهجوریت قرآن، این گونه بیان شده است:
وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا؛ با استفاده از کلمه اتّخذوا، می توان گفت: مقصود از مهجوریت، ترک گفتن و وانهادن نیست؛ زیرا قوم رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم قرآن را ترک نگفته اند، بلکه آن را در اختیار گرفته و به آن دست یافته اند؛ ولی مسأله این است که این در اختیار گرفتن به گونه ای است که در اثر عدم درک صحیح و شناخت اصولی و عدم استفاده شایسته و بایسته، قرآن عملاً مهجور و متروک مانده است؛ بنابراین، معنای اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا؛ یعنی قرآن را به مهجوریت گرفتند.
...
[مشاهده متن کامل]

اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا :این عبارت اشتباهی در اکثر ترجمه ها : مهجور کردن قرآن؛ یعنی روی گردانی و دوری از آن معنی شده در حالی قرآن با بکار بردن کلمه ی اتخذوا مطلب را روشن ساخته
است . و معنی درست عبارت می شود: مهجور گرفتن قرآن . یعنی دریافت کردن قران و جدا انداختن بین آن با چیزی دیگر . در ثانی پیامبر شکایت از قوم خودش کرده نه از امت خودش
بنده چند آیه ی قبل و بعد این آیه را در اینجا می آورم تا روشن شود شکایت پیامبر از قوم خودش به چه دلیل است .
وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَی یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا 27
یَا وَیْلَتَا لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا 28
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا 29
وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا 30
وَکَذَٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ وَکَفَی بِرَبِّکَ هَادِیًا وَنَصِیرًا 31
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً کَذَٰلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَکَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا 32
وَلَا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا 33
الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَی وُجُوهِهِمْ إِلَی جَهَنَّمَ أُوْلَـٰٓئِکَ شَرٌّ مَکَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا 34
وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسی الْکِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا 35
خلاصه ی این آیات در ترجمه ی عمودی مطلب چنین هست :
قرآن می فرماید: یک عده از قوم پیامبر در روز قیامت در حالی که پشیمان هستند با خود می گویند : کاش راهی که پیامبر به من نشان داده بود می رفتیم و فلان کس را دوست خود نمی گرفتیم . افسوس که شیطان باعث شد که در این راه پایمان بلغزد . پیامبر هم در آن روز به خداوند از قوم خودش ( نه از امت ) شکایت می کند که قران را مهجور گرفتند . یعنی بین قرآن و یک چیز دیگر جدایی انداختند .
خداوند با آوردن آیه ی شماره 35 همه چیز را روشن کرده است و فرموده است وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا 35 یعنی اینکه من به موسی هم دو چیز توام داده بودم و آن کتاب تورات و برادرش هارون بود . پس این جدایی بین قران و جانشینان پیامبر منظور هست یعنی ماترک پیامبر دو چیز بود ( ثقلین ) که قوم پیامبر بین آن دو جدایی انداختند و باعث مهجوریت قران شدند . در آیه ی الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَی وُجُوهِهِمْ إِلَی جَهَنَّمَ أُوْلَـٰٓئِکَ شَرٌّ مَکَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا 34
فرموده اینها جایگاهشان جهنم هست و با صورت به جهنم انداخته خواهند شد زیرا راهشان هم اضَلُّ سَبِیلًا است یعنی اینها از جمله کسانی بودند که از راه راست خارج شده و گمراه شدند .

بپرس