ایه 20 سوره کهف

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 20 سوره کهف. إِنَّهُمْ إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ أَوْ یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا
زیرا که اگر (این مردم کافر) بر شما آگهی و ظفر یابند شما را یا سنگسار خواهند کرد یا به آیین خودشان برمی گردانند و در آن صورت دیگر روی رستگاری نخواهید دید.
زیرا اگر بر شما دست یابند، سنگسارتان می کنند یا شما را به آیین خود برمی گردانند، و در آن صورت هرگز رستگار نخواهید شد.
چرا که اگر آنان بر شما دست یابند، سنگسارتان می کنند یا شما را به کیش خود بازمی گردانند، و در آن صورت هرگز روی رستگاری نخواهید دید.
زیرا اگر شما را بیابند سنگسار خواهند کرد، یا به کیش خویش درآورند. و اگر چنین شود تا ابد رستگار نخواهید شد.
چرا که اگر آنان از وضع شما آگاه شوند، سنگسارتان می کنند؛ یا شما را به آیین خویش بازمی گردانند؛ و در آن صورت، هرگز روی رستگاری را نخواهید دید!»
Indeed, if they come to know of you, they will stone you or return you to their religion. And never would you succeed, then - ever."
"For if they should come upon you, they would stone you or force you to return to their cult, and in that case ye would never attain prosperity."

پیشنهاد کاربران

آیه 20 سوره کهف: إِنَّهُمْ إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ أَوْ یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا
ترجمه : یقینا آنها اگر بر شما دست یابند. شما را سنگسار می کنند و یا ممکن است شما را به آیین ایشان[ رومیان] بر گردانند و در آن صورت هرگز نجات نخواهید یافت .
...
[مشاهده متن کامل]

[ یعنی اگر آنها دستشان به شما برسد یا شما را سنگسار می کنند و یا اینکه مجبور می کنند به دین رومیان برگردید . در هر دو حالت دیگر به هیچ وجه راه نجاتی نخواهید داشت. ]
إِنَّ: از حروف مشبهه بالفعل برای تأکید وقوع خبر برای اسم
هُمْ :آنها ( ضمیر متصل )
إِنَّهُمْ : یقیناً آنها ، بی شک ، إِنَّهُمْ: حقیقتا ایشان
إِنْ : ( إنْ ) شرط ، در میان ادات شرطِ عامل، ( إنْ ) حرف است ونقش نمی پذیرد ومعنی ( اگر ـ هرگاه ـ چنان چه ) دارد .
یَظْهَرُوا : که چیره شوند - که دست یابند - که پیروز گردند ( کلمه اظهار وقتی در مورد چیزی علیه چیز دیگر استعمال میشود ، معنای غلبه را میدهد ، وقتی میگوییم دین اسلام را بر سایر ادیان اظهار داد ، معنایش این است که آن را بر سایر ادیان غلبه داد ) فعل شرط
إِنْ یَظْهَرُوا: اگر دست یابند
عَلَیْکُمْ : برشما
یَرْجُمُوکُمْ : شما را سنگسار می کنند - شما را سنگباران می کنند ( جزمش به دلیل جواب واقع شدن برای جمله ی قبلی است ) [جواب شرط]
أَوْ :از حروف عطف می باشد . أو ) حکم را به یکی از طرفین نسبت می دهد با این تفاوت که طرفی که حکم به او نسبت داده شده مبهم است ومثل مورد دوم مشخص و معین نیست . مجالس العلماء أو الزهادَ . با علما یا با پرهیزگاران همنشینی کن
یُعِیدُوکُمْ : ممکن است شمار را باز گردانند . شما را باز می گردانند - شما را برمی گردانند ( جزمش به دلیل جواب واقع شدن برای جمله قبلی است )
فِی : از حروف جرّ به معنی :در ( از حروف جر از نوع عامل )
مِلَّتِهِمْ : طریقه ی انتخاب و اتخاذ شده آنان - آیین آنان ، در
فِی مِلَّتِهِمْ : در آیین آنان ، در طریقه ی انتخاب و اتخاذ شده آنان
وَ:از حروف عطف ، که دو کلمه عطف شده را تحت حکمی واحد در می آورند منظور از حکم واحد این است که هر دو طرف در آن حکم شرکت دارند مثلاً جاء علی و فاطمة . علی و فاطمه آمدند ( با هم ) .
نکته : واو برای جمع بین دو متعاطف در یک زمان و با هم است .
لَنْ: "لَنْ" بر فعل مضارع داخل شده و آن را در لفظ منصوب و در معنا به مستقبل منفی تبدیل می کند؛ مانند: وَ لَنْ یَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِم ( ولی آنها، به خاطر اعمال بدی که پیش از خود فرستاده اند، هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد ) ، در این مثال "لَنْ" از ادات نفی و بر فعل مضارع منصوب ( یَتَمَنَّوْه ) وارد شده است.
وَلَنْ تُفْلِحُوا : و هرگزرستگار نخواهید شد ( کلمه فلاح به معنای نجات از هر نوع بدبختی و شقاء است )
إِذًا : از حروف مفاجا برای تاکید . در مورد "إذا" و "إذ" دو نظر وجود دارد . بعضی می گویند این لفظ از ادات مفاجأه بوده که در این صورت به جمله اسمیه ، اختصاص دارد. ؛ بعضی حرف بودن آن دو را بهتر دانسته و "اذ" فجائیه را حرف به معنای مفاجأه و یا حرفی زائد برای تاکید معنای کل جمله معرفی می کنند.
أَبَدًا : همیشه. پیوسته . "اَبَد" به معنی زمان غیر محدود است . در اقرب الموارد هست که: اَبَد ظرف زمان است و برای تأکید مستقبل می‏آید نه برای دوام و استمرار آن. ولی از تدبّر در آیات قرآن مجید می توان فهمید که ابد فقط برای تأکید نیست آیاتی هست که بوسیله "اَبَدا" از آنها دوام و همیشگی فهمیده می‏شود.
نکته : نکته ی بسیار مهمی که در اینجا باید به آن اشاره شود، این است که مترجمین از داستان اصحاب کهف اطلاعات کافی نداشته اند لذا در ترجمه ی عبارت" فِی مِلَّتِهِمْ " دچار اشتباه شده اند . باید گفت دقیانوس ( حاکمی که اصحاب کهف از حکومت او فرار کردند ) خودش امپراطور روم نبوده است . داستان اصحاب کهف در خارج از روم اتفاق افتاده است . یعنی این سرزمین از متصرفات روم بوده است و امپراطور روم، دقیانوس را مامور حکومت به این سرزمین کرده بوده است ( چیزی شبیه حکومت ملوک الطوایفی ) یعنی دقیانوس خود مامور و حاکمی دست نشانده از جانب حکومت روم بوده است تا آیین پرستش الهه های رومی ( اجرام آسمانی ) را در این سرزمین پیاده کند . مردم این سرزمین هم به آیین حضرت عیسی ( ع ) بوده اند . و از گرویدن به دین رومیان خوداری می کرده اند . اصحاب کهف هم به جز چوپان که با آنها بوده است همگی از عناصر و ملازمان حکومت دقیانوس بودند که همراه او برای حکومت به این سرزمین از روم آمده اند . وقتی قرآن می فرماید :ممکن است شما را به آیین آنها برگردانند . یعنی اگر دقیانوس و ماموران او شما را پیدا کنند. یا سنگسار می کنند یا مجبور می کنند به دین آنان ( یعنی رومیان ) بر گردید.
لذا این ترجمه ها اشتباه به نظر می رسند :
أَوْ یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ :
به آیین خود بازمی گردانند ( مشکینی )
شما را به آیین خویش بازمی گردانند ( مکارم شیرازی )
به آیین خودشان بر می گردانند ( همدانی )
و. . . .
در صورتی که معنی درست آن می شود : ممکن است شما را به آیین آنها ( رومیان ) بر گردانند .
همچنین ترجمه ی عبارت "وَلَنْ تُفْلِحُوا" به معنی : هرگز رستگار نخواهید شد . درست به نظر نمی رسد . بلکه معنی "هر گز نجات پیدا نخواهید کرد " درست تر است . زیرا اصحاب کهف اگر سنگسار هم شوند باز هم در پیشگاه خداوند رستگار هستند و اگر به اجبار به دین قبلی برگرانده شوند می توانند با اعمال تقیه مسیحی بودن خود را حفظ کرده و در پیشگاه خدا رستگار باشند.
لذا معنی درست آن می شود : "و در آن صورت هرگز نجات نخواهید یافت. "

بپرس