ایه 19 سوره روم

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 19 سوره روم. یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَکَذَٰلِکَ تُخْرَجُونَ
(آن خدایی را تسبیح و ستایش گویید که) زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورد (یعنی آدمی را از نطفه و نطفه را از آدمی برانگیزد) و زمین را پس از (فصل خزان و) مرگ (گیاهان باز به نسیم جانبخش بهارش) زنده گرداند، و همین گونه شما را هم (پس از مرگ زنده کنند و از خاک) بیرون آرند.
زنده را از مرده بیرون می آورد و مرده را از زنده بیرون می آورد، و زمین را پس از مردگی اش زنده می کند؛ و این گونه بیرون آورده می شوید.
زنده را از مرده بیرون می آورد، و مرده را از زنده بیرون می آورد، و زمین را بعد از مرگش زنده می سازد؛ و بدین گونه بیرون آورده می شوید.
زنده را از مرده بیرون آرد و مرده را از زنده. و زمین را پس از مُردنش زنده می سازد و شما نیز این چنین از گورها بیرون شوید.
او زنده را از مرده بیرون می آورد، و مرده را از زنده، و زمین را پس از مردنش حیات می بخشد، و به همین گونه روز قیامت (از گورها) بیرون آورده می شوید!
He brings the living out of the dead and brings the dead out of the living and brings to life the earth after its lifelessness. And thus will you be brought out.
It is He Who brings out the living from the dead, and brings out the dead from the living, and Who gives life to the earth after it is dead: and thus shall ye be brought out (from the dead).

پیشنهاد کاربران

سر انجام کار بین که از خاک بر آمدیم و بر خاک شویم.
همه موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی از این زمین و در زیر تابش نور این خورشید بر می خیزند و سر انجام مانند برگ های پائیزی در فصل خزان به زمین بر میگردند و بتدریج تجزیه و تحلیل و در آن حل و هضم و جذب میگردند. سم سر ای هندوان ( به زبان تمثیل فارسی به معنای سرای سم یا خانه ی درد و رنج ) یعنی چرخه 《تولد - زندگی - مرگ》 در اصل و ریشه یک چرخ نبوده و نمی باشد بلکه یک قوس یا کمان بسیار کوتاه روی محیط یک دایره ی بزرگ در پیوند جدائی ناپذیر با یک قوس یا کمان بسیار بلند به شکل《 مرگ - زندگی - تولد》که بخش اعظم یا بزرگ آن به کمک حواس پنجگانه و تجربه غیر قابل دریافت و فهم و درک می باشد. مرگ در ابتدای این پدیده یا کمان بلند همان مرگ است در انتهای قوس یا کمان بسیار کوتاه و تولد در انتهای پدیده دوم همان تولد خواهد بود در ابتدای پدیده اول با این تفاوت که همیشه در مداری برتر و کمال یافته تر از قبل اتفاق خواهد افتاد.
...
[مشاهده متن کامل]

میان این ظرف کره ای شکل یا مکعب مربعی بهشتی جهنمی که در طول این راه و سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی و تا پایان آن جولانگاه آمدن ها و رفتن ها و بازگشتن های متوالی ماست /یکی از درجات فراوان تکاملی میانی اش در بین راه و سفر در حال حاضر همین پله، منزل یا ایستگاه است ( از لحظه وقوع این مهبانگ تا لحظه وقوع مهبانگ بعدی ) و بدایت و نهایت یا اول و آخرش هردو همان اولین بهشت برین سرمدی یا مبدئی ست/.
این گیتی یا کیهان و یا این جهان چه باشد با این همه وسعت و گستردگی و فراخی از دید محدود ما انسان ها در بین جهان های بیشمار/ جز یک کلبه ی ناچیز خاکی جاودانه گرفتار در بند و کمند زلف و عشق یار یا در بطن وجود و ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بینهایت پروردگار یا آفریدگار/. .
لذا شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد که در مورد تصویر آسمانی - وحیانی - قرآنی در قالب سه کلمه به شکل 《دنیا - برزخ - آخرت 》از نو بیندیشم، فکر و خیل کنیم و نکته بسیار مهمتر اینکه در بحث آفرینش این جهان و موجودات غیر زنده و زنده درون آن منجمله انسان به امر و خواست خدای حقیقی و واقعی در چارچوب طرح مطلق آفرینش و هدف از این آفرینش به دو داستان مبدئی و بنیادی ادیان ابراهیمی ( یهودیت و مسیحیت و اسلام ) اکتفا نکنیم : یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوای حضرات موسا و ایسا و محمّد ( حکیمان دینی اقوام یهود و عرب ) .