ایه 112 سوره ال عمران

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 112 سوره آل عمران. ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُوا یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ الْأَنْبِیَاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِکَ بِمَا عَصَوْا وَکَانُوا یَعْتَدُونَ
آنها محکوم به ذلّت و خواری هستند به هر کجا که یافت شوند، مگر به دین خدا و عهد مسلمین درآیند. و آنان پیوسته مستحق خشم خدا و اسیر بدبختی و ذلّت شدند از این رو که به آیات خدا کافر شده و پیغمبران حق را به ناحق می کشتند، و این نابکاریها به خاطر نافرمانی و ستمگری همیشه آنها بود.
هر زمان و هر کجا یافت شوند، خواری و ذلت بر آنان زده شده، مگر به ریسمانی از جانب خدا و یا ریسمانی از سوی مردمِ و به خشمی از سوی خدا سزاوار شده اند و بینوایی و بدبختی بر آنان زده شد. این بدان سبب است که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند، و این به سبب این است که نافرمانی نمودند و همواره تجاوز می کردند.
هر کجا یافته شوند، به خواری دچار شده اند -مگر آنکه به پناه امان خدا و زینهار مردم - و به خشمی از خدا گرفتار آمدند، و بینوایی بر آنان زده شد. این بدان سبب بود که به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را بناحق می کشتند. این به سزای آن بود که نافرمانی کردند و از اندازه درمی گذرانیدند.
هر جا که باشند مهر خواری بر آنها زده شده است، مگر آنکه در امان خدا و در امان مردم باشند. و با خشم خدا قرین شده اند و مهر بدبختی بر آنها نهاده اند، زیرا به آیات خدا کافر شدند و پیامبران را به ناحق کشتند. و این بدان سبب بود که عصیان ورزیدند و تجاوز کردند.
هر جا یافت شوند، مهر ذلت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، (و تجدید نظر در روش ناپسند خود،) و (یا) با ارتباط به مردم (و وابستگی به این و آن)؛ و به خشم خدا، گرفتار شده اند؛ و مهر بیچارگی بر آنها زده شده؛ چرا که آنها به آیات خدا، کفر می ورزیدند و پیامبران را بناحق می کشتند. اینها بخاطر آن است که گناه کردند؛ و (به حقوق دیگران،) تجاوز می نمودند.
They have been put under humiliation wherever they are overtaken, except for a covenant from Allah and a rope from the Muslims. And they have drawn upon themselves anger from Allah and have been put under destitution. That is because they disbelieved in the verses of Allah and killed the prophets without right. That is because they disobeyed and transgressed.
Shame is pitched over them (Like a tent) wherever they are found, except when under a covenant (of protection) from Allah and from men; they draw on themselves wrath from Allah, and pitched over them is (the tent of) destitution. This because they rejected the Signs of Allah, and slew the prophets in defiance of right; this because they rebelled and transgressed beyond bounds.

پیشنهاد کاربران

اَل در زبان عربی حرف تعریف و تعَیُن میباشد مانند the در زبان انگلیسی و نام پدر موسا یا موسی ( مو ۳۰ ) با حروف لاتین به شکل Amran با تلفظ آمران از دو کلمه ی فارسی - آرامی ساخته شده ؛ یکی آم یا عام ( Am
...
[مشاهده متن کامل]
) و دیگری ران ( ran ) به معنای راننده، راهنما و یا هدایت گر. تبدیل این نام ( و خیلی نام های دیگر مندرج در کتاب تورای یهودیان ؛ Tora با تلفظ تَورا به زبان های غربی در اصل و ریشه از دو کلمه فارسی تو و را ساخته شده به معنای برای تو و نام های مندرج در ایوانگلی های چهارگانه یا اناجیل اربعه مسیحیان ) به شکل عمران با هدف گمراه نمودن پارسی زبانان اواخر دوران امپراتوری ساسانی و آیندگان آنان تا به امروز و تا آینده های دور دست صورت گرفته و نه با قصد و نیت پاک. حال یا به امر و خواست الله ( که پس از رب یک نام برای پروردگار یا آفریدگار کائنات بیش نبوده و نمیباشد ) و در قالب وحی توسط جبرئیل ( همان گابریئل ماریائی یا مریمی ) به گوش سر و دل مبارک رسو الله و یا به امر و خواست خود وی با هدف و قصد و نیت گسترش فوری دین نوپای خود تحت عنوان اسلام در سرزمین پهناور دوران ساسانی و حاکمیت همه جانبه ی موبد موبدان یا ولی فقیه مطلقه مزدیسنایی آن زمان.

🕌 سوره: آل عمران
📿 آیه: 112
🖊 ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُوا یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ الْأَنْبِیَاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِکَ بِمَا عَصَوْا وَکَانُوا یَعْتَدُونَ
...
[مشاهده متن کامل]

💡معنی: هر زمان و هر کجا یافت شوند، [داغِ] خواری و ذلت بر آنان زده شده، مگر [آنکه] به ریسمانی از جانب خدا [که ایمان به قرآن و نبوّت پیامبر است] و یا ریسمانی از سوی مردمِ [مؤمن که پذیرش ذمه و شرایط آن است، چنگ زنند] و به خشمی از سوی خدا سزاوار شده اند و [داغِ] بینوایی و بدبختی بر آنان زده شد. این بدان سبب است که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند، و این [کفرورزی و کشتن پیامبران] به سبب این است که [خدا را] نافرمانی نمودند و همواره [از حدود الهی] تجاوز می کردند.
( ترجمه : جناب آقای انصاریان )