ایه 10 سوره کهف

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 10 سوره کهف. إِذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا
آن گاه که آن جوانمردان (از بیم دشمن) در غار کوه پنهان شدند و از درگاه خدا مسئلت کردند بار الها، تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و بر ما وسیله رشد و هدایتی کامل مهیّا ساز.
هنگامی را که جوانان در غار پناه گرفتند و گفتند: پروردگارا! رحمتی از نزد خود به ما عطا کن، و برای ما در کارمان زمینه هدایتی فراهم آور.
آنگاه که جوانان به سوی غار پناه جستند و گفتند: «پروردگار ما! از جانب خود به ما رحمتی بخش و کار ما را برای ما به سامان رسان.»
آنگاه که آن جوانمردان به غارها پناه بردند و گفتند: ای پروردگار ما، ما را از سوی خود رحمت عنایت کن و کار ما را به راه رستگاری انداز.
زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!»
when the youths retreated to the cave and said, "Our Lord, grant us from Yourself mercy and prepare for us from our affair right guidance."
Behold, the youths betook themselves to the Cave: they said, "Our Lord! bestow on us Mercy from Thyself, and dispose of our affair for us in the right way!"

پیشنهاد کاربران

آیه 10 سوره کهف. إِذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا
ترجمه ی آیه : [و یاد کن] زمانی را آن جوانمردان [که جانشان به خطر افتاده بود به فرمان ما ] به سمت غاری به راه افتادند تا در آن پناه گیرند . [ از آنجا که دشمن در تعقیبشان بود از روی اضطرار و درماندگی رو به سوی خدا کرده ] وگفتند پروردگارا ! خودت به داد ما برس و بر ما رحم کن ( سایه رحمت خود را بر سرما بگستران ) و روزنه ی نجاتی برای ما بگشا ! [ گشایشی در کار ما ایجاد کن و راه نجات را به ما نشان بده . ]
...
[مشاهده متن کامل]

إِذْ : اذ ظرف زمان مبهم هست به معنی :هنگامی که ، زمانی که . این ظرف محلاً منصوب هست.
أَوَی : کلمه ( اوی ) از ( اوی ) است که به معنای برگشتن است. ، البته نه هر برگشتنی ، بلکه برگشتن انسان و یا حیوان به محل اقامت و زندگی اش تا در آنجا دوباره استقرار یابد.
الْفِتْیَةُ : کلمه ( فتیة ) جمع سماعی ( فتی ) است ، و ( فتی ) به معنای جوان است ، و این کلمه خالی از شائبه مدح نیست و تقریبا منظور از آن ، جوان خوب می باشد. معادل فارسی آن جوانمرد است که در زبان ترکی "ائگیت "گفته می شود .
إِلَی : اِلی لفظ دلالت کننده بر نهایت چیزی است . �الی� از ادات غایت است . به کلمه ای که بعد از �الی� می آید �غایت� می گویند. اینجا، کهف، غایت است برای سیر به سمت آن .
الْکَهْفِ : ( کهف ) به معنای مغاره ای ( غاری ) است که در کوه باشد، و فرق آن را با ( مغاره ) از نظر لغت این است که کهف از مغاره ( غار ) وسیع تر و بزرگتر است. در زبان ترکی به کهف " کؤهول " گفته می شود .
فَقَالُوا : سپس گفتند :
رَبَّنَا : منادا ، پروردگارا
آتِنَا : پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن
مِنْ لَدُنْکَ : ظرف زمان و مکان است به معنی �عِنْد� و آن از �عند� اخص است و به مکان نزدیک دلالت دارد . به معنی ازجانب خودت ، از طرف خودت ، از در گاه خودت
رَحْمَةً : منظور از کلمه رحمت در دعای اصحاب کهف و در دعای ایشان این است که ما امیدمان از همه جا بریده شده پس رحمی به حال ما کن و به عبارتی به داد ما برس که جانمان در خطر است
وَهَیِّئْ : مهیا کردن، آماده ساختن. کلمه ( هیی ء ) از ماده تهیه و آماده کردن است . بیضاوی گفته است که اصل تهیه هر چیزی پدید آوردن هیات آن است .
لَنَا : ( از: لَ نا ) ما را. برای ما. از برای ما.
مِنْ أَمْرِنَا : در کارمان ،
رَشَدًا : رَشَد و همچنین کلمه رُشد به معنی راه یافتن به سوی مطلوب است . مراد از رشد در این آیه همان راه یافتن و اهتدأ به روزنه نجات است. منظور از رشد در دعایشان این است که روزنه ی نجاتی برای ما بگشا !
�وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَی الْکَهْفِ یَنشُرْ لَکُمْ رَبُّکُم مِّن رَّحْمَتِهِ ویُهَیِّئْ لَکُم مِّنْ أَمْرِکُم مِّرْفَقًا�؛ �و ( به آنها گفتیم: ) هنگامی که از آنان و آنچه جز خدا می پرستند کناره گیری کردید، به غار پناه برید؛ که پروردگارتان ( سایه ) رحمتش را بر شما می گستراند؛ و در این امر، آرامشی برای شما فراهم می سازد!�. ( این آیه نشان می دهد که اصحاب کهف به فرمان خداوند به غار پناهنده شده اند )

بپرس