اینه گر

لغت نامه دهخدا

( آینه گر ) آینه گر. [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] ( ص مرکب ) سازنده آینه :
شاگردی عبارت و خط تو کرده اند
هم صبح آینه گر و هم شام مشک سای.
کمال اسماعیل.

فرهنگ فارسی

( آینه گر ) ( صفت ) سازند. آیینه .

پیشنهاد کاربران

بپرس