( آینه کاری ) آینه کاری. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) نشاندن آینه های خرد بر دیوار خانه و سقف آن بنظم و ترتیب خاص ، زینت را.
فرهنگ فارسی
( آینه کاری ) ( اسم ) ۱ - نوعی تزیین داخلی ساختمان که بوسیل. آیینه های کوچک و نشاندن آنها بر دیوار و سقف اشکال هندسی و گل و بته های مختلف ایجاد کنند . ۲ - مجموع آیینه های کوچکی که برای تزیین بدیوار و سقف نشانده باشند .
فرهنگ عمید
( آینه کاری ) زینت دادن سقف یا دیوارهای داخل ساختمان با چسباندن قطعه های کوچک آیینه به شکل های هندسی.
