اینه ٔ چینی

لغت نامه دهخدا

( آینه چینی ) آینه چینی. [ ی ِ ن َ / ن ِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آینه ای از فولاد جوهردار. آینه از مس و نقره و برنج. ( تحفه ). ظاهراً آینه حلبی نیز همین است. سجنجل. ( زمخشری ). آینه که از تل یا تال سازند. ( برهان ) :
همی بنفشه دمد زیر زلف آن سرهنگ
همی بر آینه چینی اندرآید زنگ.
فرخی.
هرکه را جام از آینه چینی است
لاجرم کار خویشتن بینی است.
سنائی.
و رجوع به آیینه چینی شود.

پیشنهاد کاربران