ترتیب: قدیمیجدیدرای موافقرای مخالف
آرش ناصری٠٩:٣٠ - ١٤٠٣/١٠/٠٢آماندا انیز نایت آلن ( Amanda Inez Knight Allen ) ( زادهٔ ۸ سپتامبر ۱۸۷۶ – درگذشتهٔ ۵ ژوئن ۱۹۳۷ ) ، میسیونری مورمن و سیاستمدار اهل یوتا بود. در ۱۸۹۸ میلادی، وی یکی از تنها دو میسیونری زن برای کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخر زمان ( کلیسای LDS ) شد.
... [مشاهده متن کامل]
آماندا انیز در نزدیکی پیسون، قلمروی یوتا از جیسی نایت و همسر وی آماندا مک ایوان زاده شد. او چهارمین فرزند از پنج فرزند خانواده بود؛ وی دو برادر به نام های ریموند و جی. ویل نایت و دو خواهر به نام های جینی نایت مانگوم و لون نایت جوردن داشت. خانواده وی به پروو نقل مکان نمودند و انیز نایت در آکادمی بریگم یانگ ( BYA ) پذیرفته شد. تا سن ۲۲ سالگی، نایت آموزش خود در BYA را به اتمام رسانده و به سنت جورج در یوتا نقل مکان نموده بود، جاییکه او به پژوهش در حوزه نسب شناسی آغاز کرد.
در ۱ آوریل ۱۸۹۸، نایت یکی از تنها دو زن بود که درجات قدیسی مربوطه را از سوی کلیسای LDS کسب کرد تا به به طور رسمی به عنوان میسیونری تمام - وقت کلیسا انتخاب گردد. زن دیگر، دوست دوران کودکی وی جینی بریمهال بود. جینی بریمهال و انیز نایت دو معاشر میسیونری بودند که برای یک سال در انگلستان ماندند، آنها پروو را در ۲ آوریل ترک نموده و در ۲۸ آوریل ۱۸۹۸ به انگلستان رسیدند. به عنوان میسیونری، به طور مکرر از نایت و بریمهال درخواست می گردد تا در جلسات عمومی سخنرانی نموده و رساله های میسیونری را در جاده ها پخش نمایند. از آنجا که نایت و بریمهال، برای یک مدت، تنها میسیونری های زن در حال خدمت در اروپا بودند، اغلب از آنها خواسته می شد تا برای سخنرانی به اطراف انگلستان سفر کنند. میسیونری جوزف اس. برادبنت در نامه ای به دزرت ایونینگ نیوز، نوشت که «هر کدام از خواهران جینی بریمهال و انیز نایت که هر دو اهل پروو هستند، برای مدتی در مورد یوتا و مردم خود صحبت نموده و تعهدهای قوی نسبت به احیای انجیل گاسپیل و همچنین مأموریت مقدس جوزف اسمیت نشان دادند. ۸۰۰ نفر در این گردهمایی که سکوت کامل در آن حاکم بود، حضور داشتند».
نایت و بریمهال نه تنها به طور گسترده در انگلستان به سفر پرداختند، بلکه به سایر نقاط اروپا نیز سفر نمودند. نایت گزارش داد که «یک ماه را برای بازدید از شهرهای مشهور در فرانسه، سوئیس، آلمان، بلژیک و هلند» سپری نمود. نایت باور داشت که یکی از اهداف اصلی وی به عنوان میسیونری همانا زدودن این باور شایع در سراسر اروپا بود که زنان مورمن «برده های پایمال شده هستند». با این حال، نایت و سایر میسیونری ها همیشه مورد استقبال قرار نمی گرفتند. در فوریه ۱۸۹۹، زمانی که نایت در یک مراسم کلیسا در بریستول شرکت داشت، تمامی پنجره ها از سوی شورشیان ضد - مورمن شکسته شدند. نایت، همراه وی و سایر میسیونری ها مجبور شدند برای محافظت از خود از پلیس محلی طالب کمک شوند. هرچند جینی بریمهال در نوامبر ۱۸۹۸ به دلیل وضعیت پزشکی نامساعد دوباره به یوتا بازگشت، اما نایت یکجا با چندین همراه دیگر از جمله، لیزا چیپمان و جی. کلارا هالبروک که هر دو اهل یوتا بودند، به تبلیغ مذهبی خود تا ۱۹۰۰ میلادی ادامه داد. با این وجود، بعضی وقت ها به خاطر کمبود زنان میسیونری، نایت به تنهایی خدمت می کرد. او در دفتر خاطرات خود از جلسه ای یادآوری می کند که در آن «او تنها دختر بود. وقتی بزرگان سخنرانی خود را با گفتن این جمله، برادران و خواهر من، آغاز می کردند، من خیلی احساس خودنمایانه داشتم». مناطقی که نایت در آن خدمت کرد مشتمل بر چلتنهام، لندن، کنت و بریستول بود. نایت پس از خدمت برای بیش از دو سال در اکناف بریتانیا، اسکاتلند و ویلز در ماه ژوئن ۱۹۰۰ دوباره از بریتانیا به خانه بازگشت.
... [مشاهده متن کامل]
آماندا انیز در نزدیکی پیسون، قلمروی یوتا از جیسی نایت و همسر وی آماندا مک ایوان زاده شد. او چهارمین فرزند از پنج فرزند خانواده بود؛ وی دو برادر به نام های ریموند و جی. ویل نایت و دو خواهر به نام های جینی نایت مانگوم و لون نایت جوردن داشت. خانواده وی به پروو نقل مکان نمودند و انیز نایت در آکادمی بریگم یانگ ( BYA ) پذیرفته شد. تا سن ۲۲ سالگی، نایت آموزش خود در BYA را به اتمام رسانده و به سنت جورج در یوتا نقل مکان نموده بود، جاییکه او به پژوهش در حوزه نسب شناسی آغاز کرد.
در ۱ آوریل ۱۸۹۸، نایت یکی از تنها دو زن بود که درجات قدیسی مربوطه را از سوی کلیسای LDS کسب کرد تا به به طور رسمی به عنوان میسیونری تمام - وقت کلیسا انتخاب گردد. زن دیگر، دوست دوران کودکی وی جینی بریمهال بود. جینی بریمهال و انیز نایت دو معاشر میسیونری بودند که برای یک سال در انگلستان ماندند، آنها پروو را در ۲ آوریل ترک نموده و در ۲۸ آوریل ۱۸۹۸ به انگلستان رسیدند. به عنوان میسیونری، به طور مکرر از نایت و بریمهال درخواست می گردد تا در جلسات عمومی سخنرانی نموده و رساله های میسیونری را در جاده ها پخش نمایند. از آنجا که نایت و بریمهال، برای یک مدت، تنها میسیونری های زن در حال خدمت در اروپا بودند، اغلب از آنها خواسته می شد تا برای سخنرانی به اطراف انگلستان سفر کنند. میسیونری جوزف اس. برادبنت در نامه ای به دزرت ایونینگ نیوز، نوشت که «هر کدام از خواهران جینی بریمهال و انیز نایت که هر دو اهل پروو هستند، برای مدتی در مورد یوتا و مردم خود صحبت نموده و تعهدهای قوی نسبت به احیای انجیل گاسپیل و همچنین مأموریت مقدس جوزف اسمیت نشان دادند. ۸۰۰ نفر در این گردهمایی که سکوت کامل در آن حاکم بود، حضور داشتند».
نایت و بریمهال نه تنها به طور گسترده در انگلستان به سفر پرداختند، بلکه به سایر نقاط اروپا نیز سفر نمودند. نایت گزارش داد که «یک ماه را برای بازدید از شهرهای مشهور در فرانسه، سوئیس، آلمان، بلژیک و هلند» سپری نمود. نایت باور داشت که یکی از اهداف اصلی وی به عنوان میسیونری همانا زدودن این باور شایع در سراسر اروپا بود که زنان مورمن «برده های پایمال شده هستند». با این حال، نایت و سایر میسیونری ها همیشه مورد استقبال قرار نمی گرفتند. در فوریه ۱۸۹۹، زمانی که نایت در یک مراسم کلیسا در بریستول شرکت داشت، تمامی پنجره ها از سوی شورشیان ضد - مورمن شکسته شدند. نایت، همراه وی و سایر میسیونری ها مجبور شدند برای محافظت از خود از پلیس محلی طالب کمک شوند. هرچند جینی بریمهال در نوامبر ۱۸۹۸ به دلیل وضعیت پزشکی نامساعد دوباره به یوتا بازگشت، اما نایت یکجا با چندین همراه دیگر از جمله، لیزا چیپمان و جی. کلارا هالبروک که هر دو اهل یوتا بودند، به تبلیغ مذهبی خود تا ۱۹۰۰ میلادی ادامه داد. با این وجود، بعضی وقت ها به خاطر کمبود زنان میسیونری، نایت به تنهایی خدمت می کرد. او در دفتر خاطرات خود از جلسه ای یادآوری می کند که در آن «او تنها دختر بود. وقتی بزرگان سخنرانی خود را با گفتن این جمله، برادران و خواهر من، آغاز می کردند، من خیلی احساس خودنمایانه داشتم». مناطقی که نایت در آن خدمت کرد مشتمل بر چلتنهام، لندن، کنت و بریستول بود. نایت پس از خدمت برای بیش از دو سال در اکناف بریتانیا، اسکاتلند و ویلز در ماه ژوئن ۱۹۰۰ دوباره از بریتانیا به خانه بازگشت.
گزارش
0 | 0