اینرو

اینرو ( به انگلیسی: Inro ) ( به ژاپنی: 印籠 ) یک محفظه سنتی ژاپنی برای نگهداری اشیا کوچک است که از اوبی که هنگام پوشیدن کیمونو دور کمر از آن استفاده می شود، معلق است.
آنها اغلب با مواد مختلفی مانند لاک و فن های مختلف مانند مَکیی ( maki - e ) بسیار تزئین می شوند و تزئینات بیشتری نسبت به سایر ظروف لاکی ژاپنی دارند. [ ۱] [ ۲]
از آنجا که لباس سنتی ژاپن فاقد جیب بود، اشیاء اغلب با آویختن آنها از روی اوبی در ظروف معروف به ساژمونو ( sagemono ) حمل می شدند. ساژمونو بیشتر برای محتویات تخصصی مانند تنباکو، چپق ها، قلم نی و جوهر نوشتن ایجاد شده است، اما نوع معروف به اینرو برای حمل چیزهای کوچک مناسب است و در دوره سنگوکو ( ۱۶۱۵ - ۱۴۱۵ ) به عنوان مهر هویت قابل حمل و یا ظرف دارویی برای سفر ایجاد شده است. [ ۱] [ ۲]
در اواسط دوره ادو ( ۱۸۶۸ - ۱۶۰۳ ) ، اینرو به عنوان لوازم جانبی مردانه محبوب شد و بازرگانان ثروتمند از کلاس های چونین و سامورایی، اغلب اینرو که تزئین زیبایی با لاک داشت را جمع می نمودند. با فن توسعه یافته از اواخر دوره ادو تا دوره میجی ( ۱۹۱۲ - ۱۸۶۸ ) و افزایش ارزش هنری اینرو، اینرو دیگر به عنوان لوازم جانبی مورد استفاده قرار نمی گرفت و به عنوان یک شی هنری برای جمع آوری در نظر گرفته می شد. [ ۱] [ ۲]
اصطلاح «inro» ترکیبی از «in» به معنی مُهر و «rō  » به معنی سبد است.
اینرو با یک جعبه کوچک و تودرتو، بیشتر برای حمل دارو استفاده می شد. دو سر ریسمان از سوراخ های دو طرف جعبه ها و از پایین به بالا عبور کرده و در قسمت بالا همزمان از یک مهره آجیمه عبور می کنند. وظیفه آجیمه نگه داشتند جعبه ها در کنار هم است و با بالا و پایین کردن آن می توان جعبه ها را باز و یا بسته نگه داشت. دو سر انتهایی ریسمان به یک نِتسوکه متصل می شوند. نِتسوکه همانند یک قلاب برای آویختن اینرو می باشد، فقط کافی است که نِتسوکه را از پایین اوبی و کیمونو عبور داده و در بالای اوبی و کیمونو قرار دهیم.
اینرو بیشتر از کاغذ، چوب، فلز یا عاج ساخته می شود که متداول ترین مواد آن کاغذ است. کاغذ اینرو از پیچ و تاب دادن و سخت شدن لایه های زیادی از کاغذ واشی با لاک ساخته می شوند. کاغذ یک ماده محبوب برای اینرو بود زیرا برخلاف چوب، با گذشت زمان ترک نمی خورد. [ ۱] [ ۲]
تزئینات اینرو معمولاً با طرح لاکی تزئین می شود، اینرو با تولید گران قیمت شامل مَکیئ ( Maki - e ) ، رادن ( Raden ) ، خاتم کاری عاج و ورقه های فلزی است. اگرچه آجیمه و نِتسوکه بیشتر از ظرفیت تزئینی تکامل یافتند، اما اینرو از آنجا که از موارد کاملاً منفعت گرا به اشیاء با هنر عالی و استادکاری عظیم تبدیل شده بود، عملکرد خود را حفظ کرد. [ ۱] [ ۲]