ایندیرا پریادارشینی گاندی ( इन्दिरा प्रियदर्शिनी गान्धी ) ( زاده ۱۹ نوامبر ۱۹۱۷ – درگذشته ۳۱ اکتبر ۱۹۸۴ ) نخست وزیر، سیاست مدار و یکی از برجسته ترین و بحث برانگیزترین رهبران هند بود. او هنگامی که علیه جنبش جدایی طلب خالصتان در پنجاب ( هند ) ، دستور یورش به معبد طلایی را صادر کرد، توسط یکی از محافظانش که پیرو آیین سیک بود، ترور شد.
... [مشاهده متن کامل]
ایندیرا دختر رهبر استقلال و نخست وزیر پیشین هند جواهر لعل نهرو و همسر فیروز گاندی از پارسیان زرتشتی هند و فعالان سیاسی این کشور بود. او علی رغم ارتباط نزدیک خانوادگی با ماهاتما گاندی و خانواده اش هیچ نسبت خویشاوندی با آنان نداشت.
او در سال ۱۹۴۲ با فیروز گاندی ازدواج کرد. آنها دو پسر داشتند - راجیو و سانجی. در ابتدا، پسر کوچکترش سانجی وارث منتخب او بود، اما پس از مرگ او در یک سانحه هوایی در ژوئن ۱۹۸۰ ، گاندی پسر بزرگترش راجیو را متقاعد کرد که شغل خود را به عنوان خلبان ترک کند و در فوریه ۱۹۸۱ وارد سیاست شود. خود راجیو گاندی توسط یک بمب گذار انتحاری که از طرف LTTE کار می کرد در ۲۱ مه ۱۹۹۱ ترور شد.
او از ۱۹ ژانویه ۱۹۶۶ تا ۲۴ مارس ۱۹۷۷ و از ۱۴ ژانویه ۱۹۸۰ تا روز ترورش در ۳۱ اکتبر ۱۹۸۴ نخست وزیر هند بود.
طرحی بد فرجام برای کنترل جمعیت هند از راه کاهش میزان بارآوری کشور یکی از جنجالی ترین فعالیت های ایندیرا گاندی بود.
اصل دستمزد برابر برای کار برابر برای مردان و زنان در قانون اساسی هند تحت دولت گاندی ذکر شده است.
گاندی ادامه وجود یک کیف پول خصوصی برای حاکمان سابق ایالات شاهزاده ( ایالات بومی هند که توسط بریتانیا فتح نشده بودند ) را زیر سؤال برد.
پیشنهاد لغو کیف های شخصی و به رسمیت شناختن رسمی عنوان ها، ابتدا در سال ۱۹۷۰ به پارلمان ارائه شد. با این حال، این اعلامیه توسط دادگاه عالی هند رد شد. در سال ۱۹۷۱، گاندی بار دیگر خواستار لغو کیف پول شخصی شد. این بار به عنوان بیست و ششمین متمم قانون اساسی هند با موفقیت به تصویب رسید.
گاندی ادعا کرد که تنها "دید روشن، اراده آهنین و سختگیرانه ترین نظم" می تواند فقر را از بین ببرد. او تحمیل وضعیت اضطراری در سال ۱۹۷۴ را به نام مأموریت سوسیالیستی کنگره توجیه کرد. گاندی مسلح به قدرت برای حکومت با فرمان و بدون محدودیت های قانون اساسی، برنامه باز توزیع گسترده ای را آغاز کرد. مقررات شامل اجرای سریع سقف زمین، مسکن برای کارگران بدون زمین، لغو کار با تعهد و تعلیق بدهی های فقرا بود. شمال هند در مرکز اصلاحات قرار داشت. میلیون ها هکتار زمین تملک و توزیع شد. دولت همچنین در تهیه خانه برای کارگران بی زمین موفق بود. به گفته فرانسین فرانکل، سه چهارم از چهار میلیون خانه مورد نظر تنها در سال ۱۹۷۴ به دست آمد.
... [مشاهده متن کامل]
ایندیرا دختر رهبر استقلال و نخست وزیر پیشین هند جواهر لعل نهرو و همسر فیروز گاندی از پارسیان زرتشتی هند و فعالان سیاسی این کشور بود. او علی رغم ارتباط نزدیک خانوادگی با ماهاتما گاندی و خانواده اش هیچ نسبت خویشاوندی با آنان نداشت.
او در سال ۱۹۴۲ با فیروز گاندی ازدواج کرد. آنها دو پسر داشتند - راجیو و سانجی. در ابتدا، پسر کوچکترش سانجی وارث منتخب او بود، اما پس از مرگ او در یک سانحه هوایی در ژوئن ۱۹۸۰ ، گاندی پسر بزرگترش راجیو را متقاعد کرد که شغل خود را به عنوان خلبان ترک کند و در فوریه ۱۹۸۱ وارد سیاست شود. خود راجیو گاندی توسط یک بمب گذار انتحاری که از طرف LTTE کار می کرد در ۲۱ مه ۱۹۹۱ ترور شد.
او از ۱۹ ژانویه ۱۹۶۶ تا ۲۴ مارس ۱۹۷۷ و از ۱۴ ژانویه ۱۹۸۰ تا روز ترورش در ۳۱ اکتبر ۱۹۸۴ نخست وزیر هند بود.
طرحی بد فرجام برای کنترل جمعیت هند از راه کاهش میزان بارآوری کشور یکی از جنجالی ترین فعالیت های ایندیرا گاندی بود.
اصل دستمزد برابر برای کار برابر برای مردان و زنان در قانون اساسی هند تحت دولت گاندی ذکر شده است.
گاندی ادامه وجود یک کیف پول خصوصی برای حاکمان سابق ایالات شاهزاده ( ایالات بومی هند که توسط بریتانیا فتح نشده بودند ) را زیر سؤال برد.
پیشنهاد لغو کیف های شخصی و به رسمیت شناختن رسمی عنوان ها، ابتدا در سال ۱۹۷۰ به پارلمان ارائه شد. با این حال، این اعلامیه توسط دادگاه عالی هند رد شد. در سال ۱۹۷۱، گاندی بار دیگر خواستار لغو کیف پول شخصی شد. این بار به عنوان بیست و ششمین متمم قانون اساسی هند با موفقیت به تصویب رسید.
گاندی ادعا کرد که تنها "دید روشن، اراده آهنین و سختگیرانه ترین نظم" می تواند فقر را از بین ببرد. او تحمیل وضعیت اضطراری در سال ۱۹۷۴ را به نام مأموریت سوسیالیستی کنگره توجیه کرد. گاندی مسلح به قدرت برای حکومت با فرمان و بدون محدودیت های قانون اساسی، برنامه باز توزیع گسترده ای را آغاز کرد. مقررات شامل اجرای سریع سقف زمین، مسکن برای کارگران بدون زمین، لغو کار با تعهد و تعلیق بدهی های فقرا بود. شمال هند در مرکز اصلاحات قرار داشت. میلیون ها هکتار زمین تملک و توزیع شد. دولت همچنین در تهیه خانه برای کارگران بی زمین موفق بود. به گفته فرانسین فرانکل، سه چهارم از چهار میلیون خانه مورد نظر تنها در سال ۱۹۷۴ به دست آمد.
