لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
من، این تن
به جای اینجانب در نوشتار از کلمات حقیر و بنده و من نیز برای تکراری نشدن کلمه میتوان استفاده نمود
این خود نامبرده ( حسن ذریه امن )
این خودنامیده ( حسن ذریه امن )
واژه اینجانب آمیغی از این پارسی و جانب تازی هست که بهتر است بجای اینجانب از واژه پارسی اینجایگه بهره ببریم ک هتا تیمور لنگ در نامه پارسی خود به شاه فرانسه خود را بجای اینجانب ، اینجایگه نامیده است
اینجانب/این جانبه:
اینجانب ترکیبی از این فارسی و جانب عربیاست و فقط مصطلح فارسی زبانان است بنابراین ترکیب اینجانبه غلط است و زن و مرد هر دو می توانند اینجانب بگویند.
فعلی که بعد از اینجاب می آید قاعدتاً به صیغه سوم شخص مفرد است:" اینجانب معتقد است که. . . " اما به صیغه اول شخص مفرد نیز صحیح است. " اینجانب معتقدم که. . . "
... [مشاهده متن کامل]
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۵۲. )
اینجانب ترکیبی از این فارسی و جانب عربیاست و فقط مصطلح فارسی زبانان است بنابراین ترکیب اینجانبه غلط است و زن و مرد هر دو می توانند اینجانب بگویند.
فعلی که بعد از اینجاب می آید قاعدتاً به صیغه سوم شخص مفرد است:" اینجانب معتقد است که. . . " اما به صیغه اول شخص مفرد نیز صحیح است. " اینجانب معتقدم که. . . "
... [مشاهده متن کامل]
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۵۲. )
این تن