ایمپلنت دندان پروتزی است که در دهان بیمار، دندان مصنوعی جایگزین دندان طبیعی وی می گردد. امروزه دندانپزشکی ایمپلنت را هنر جایگزینی دندان های از دست رفته توصیف می کنند. ایمپلنت ها برای جایگزینی یک یا چند دندان و برای نگه داشتن و تأمین ریتنشن پروتز کامل اوردنچر به کار می روند. ایمپلنت های دندانی از تیتانیوم ساخته می شوند و با استخوان استئو اینتگره می شوند. [ ۱] بعد از معاینات اولیه در ابتدا فیکسچر یا همان قسمت ریشه ایی پروتز با استفاده از جراحی کوچکی در داخل فک و به جای دندان از دست داده شده، جاگذاری می گردد و بعد از اطمینان از ثبات آن که معمولاً ۴ الی ۶ ماه به طول می انجامد، قسمت رویی یا همان تاج دندان ( Crown ) گذاشته می شود. اگر فردی دندان خود را از دست بدهد ایمپلنت در اندازه همان ریشه به جای آن قرار داده می شود. ایمپلنت ها قطعاتی در اندازه دندان طبیعی می باشند. ایمپلنت ها توسط ابزار بسیار دقیقی کنترل می گردند و توسط دستگاه های بسیار دقیق ساخته می شود. به دلیل خصوصیات ذکر شده برای ایمپلنت دندان، هنگامی در فک بیمار قرار بگیرد، یک جسم خارجی به شمار نمی رود و با قرار گرفتن در فک بیمار با آن سازگار می شود. ایمپلنت باعث رشد استخوان های کنار دندان هم می شود و از تحلیل استخوان فک جلوگیری به عمل می آورد.
ایمپلنتولوژی ( علم دندانپزشکی کاشت ایمپلنت های دندانی ) بعد از علم جراحی دهان و دندان، جزء قدیمی ترین روش های دندان پزشکی است. استفاده از ایمپلنت هایی به فرم ریشه ای قدمتی چندین هزار ساله دارند.
۴۰۰۰ سال پیش در چین باستان از بامبو برای جایگزینی دندان از دست رفته و ۲۰۰۰ سال پیش در مصر باستان از فلزات گران بها برای این منظور استفاده می کرده اند و در بعضی از مومیایی های یافت شده در مصر دندان پیوند شدهٔ انسان یافت شده است که خود گواهی برای قدمت استفاده از ایمپلنت های دندانی از سالیان دور می باشد.
در سال ۱۹۵۲ میلادی، جراح ارتوپدی سوئدی به نام برانمارک که علاقه مند به ترمیم و بازسازی استخوان بود، طی تحقیقاتی روی استخوان ران خرگوش، متوجه رشد استخوان در اطراف فلز تیتانیوم گردید. برانمارک تحقیقات خود را بر روی انسان و حیوان ادامه داد و توانست بعد از انجام آزمایش ها زیادی این ویژگی خوب و مفید فلز تیتانیوم را ثابت کند. [ ۲]
اگر چه برانمارک اول روی استخوان ران کار می کرد، اما در ادامه تصمیم گرفت که بر روی دهان، مطالعاتش را ادامه دهد زیرا دسترسی بیشتر و نیاز بیشتری را در این بخش احساس می کرد. برانمارک در سال ۱۹۶۵ میلادی اولین ایمپلنت دندانی را در دهان یک داوطلب قرار داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفایمپلنتولوژی ( علم دندانپزشکی کاشت ایمپلنت های دندانی ) بعد از علم جراحی دهان و دندان، جزء قدیمی ترین روش های دندان پزشکی است. استفاده از ایمپلنت هایی به فرم ریشه ای قدمتی چندین هزار ساله دارند.
۴۰۰۰ سال پیش در چین باستان از بامبو برای جایگزینی دندان از دست رفته و ۲۰۰۰ سال پیش در مصر باستان از فلزات گران بها برای این منظور استفاده می کرده اند و در بعضی از مومیایی های یافت شده در مصر دندان پیوند شدهٔ انسان یافت شده است که خود گواهی برای قدمت استفاده از ایمپلنت های دندانی از سالیان دور می باشد.
در سال ۱۹۵۲ میلادی، جراح ارتوپدی سوئدی به نام برانمارک که علاقه مند به ترمیم و بازسازی استخوان بود، طی تحقیقاتی روی استخوان ران خرگوش، متوجه رشد استخوان در اطراف فلز تیتانیوم گردید. برانمارک تحقیقات خود را بر روی انسان و حیوان ادامه داد و توانست بعد از انجام آزمایش ها زیادی این ویژگی خوب و مفید فلز تیتانیوم را ثابت کند. [ ۲]
اگر چه برانمارک اول روی استخوان ران کار می کرد، اما در ادامه تصمیم گرفت که بر روی دهان، مطالعاتش را ادامه دهد زیرا دسترسی بیشتر و نیاز بیشتری را در این بخش احساس می کرد. برانمارک در سال ۱۹۶۵ میلادی اولین ایمپلنت دندانی را در دهان یک داوطلب قرار داد.
wiki: ایمپلنت دندان