ایمهوتپ

ایمهوتِپ یا ایم حوتِب ( به انگلیسی: Imhotep؛ سایر املاها: Immutef , Im - hotep یا Ii - em - Hotep ) ، پزشک و دانشمند، نویسنده، معمار و همه چیزدان مصر باستان بود. او در سلسله سوم مصر باستان و در دستگاه فرعون جوزر ( زوسر ) در جایگاه صدر اعظمی خدمت می کرد. [ ۱]
ایمهوتِپ در زبان مصری ii - m - ḥtp، *jā - im - ḥatāp که به معنی «کسی که با صلح آمد» است. کاهن اعظم نیایشگاه خدای خورشید «رع» در هلیوپولیس بود. او نخستین مهندس، معمار و پزشکی است که ما در تاریخ نامش را می دانیم.
فهرست کامل عناوین وی:
صدر اعظم مصر سفلی، اولین شخص پس از پادشاهِ مصر علیا، مدیر کاخ بزرگ، نجیب زاده موروثی، کاهن اعظم هلیوپولیس، سازنده ( Builder ) ، رئیس نجار، مجسمه ساز و سازنده گلدان.
او از انگشت شمار کسانی است که پس از مرگ، تندیسش ترکیب شده با تندیس فرعون هم زمانش ساخته شد.
ایمهوتپ از خاندانی اشرافی نبود. او را شاعر و فیلسوف هم دانسته اند. جای آرامگاه او هنوز مشخص نیست اما به باور دانشمندان در سقاره است.
بیشتر اطلاعاتی که از ایمهوتپ وجود دارد بر اساس حدس و گمان است. مصریان باستان اختراعات بسیاری را به او نسبت داده اند. به عنوان مثال ادعا می شود او طومار پاپیروس را اختراع کرده است و قدیمی ترین حامل اوست. به عقیده James Henry Breasted:
در حکمت کاهنی، در جادو، در صورت بندی ضرب المثل های حکیمانه، در پزشکی و معماری؛ این شخصیت برجسته در دوران سلطنت جوزر چنان شهرتی از خود برجای گذاشت که نام او هرگز فراموش نشد. او روح حامی کاتبان بعدی بود. آنها مرتباً قبل از شروع کارشان از کوزهٔ آب بر روی لباس نویسندگی خود یک لیوان می ریختند.
او به عنوان یکی از مقامات فرعون، جوزر، هرم پلکانی جوزر را در سقاره را طراحی کرد. او ممکن است مسئول اولین استفاده شناخته شده از ستون ها در معماری باشد. تصویر ایده آل ایمهوتپ به عنوان محرک فرهنگ مصری تا دوره بطلمیوسی باقی ماند. مورخ مصری Manetho به او نسبت به ابداع روش ساختن یک ساختمان سنگی در دوران سلطنت جوزر نسبت داد، اما او اولین کسی نبود که واقعاً بنایی را با سنگ ساخت. دیوارهای سنگی، کفپوش ها، لنگه ها و سنگرها به طور پراکنده در طول دوره باستانی ظاهر شده بودند، اگرچه این درست است که ساختمانی به اندازه هرم پله ای و کاملاً از سنگ ساخته شده بود، هرگز قبلاً ساخته نشده بود.
ایمهوتپ بنیان گذار طب مصری و نویسندهٔ یک رسالهٔپزشکی است که به دلیل عدم وجود تفکر جادویی در آن قابل توجه است، پاپیروس ادوین اسمیت[ ۲] رساله ای حاوی مشاهدات تشریحی، بیماری ها و درمان است. پاپیروس باقی مانده احتمالاً در حدود ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد نوشته شده است، اما ممکن است یک کپی بر اساس متون هزار سال قدیمی تر باشد. با این حال این انتساب به نویسندگی نیز حدس وگمان است.