ایمن گونه. [ م ِ ن َ / ن ِ ] ( ق مرکب ) ایمن وار. ایمن طوری : عزمش بر آن قرارگرفت که سوی طوس رود تا طغرل ایمن گونه فراایستد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 603 ).
