ایمان و بهره مندی از رحمت

[ویکی فقه] ایمان و بهره مندی از رحمت (قرآن). از اثرات و جلوه های ایمان به خدا بهره مندی از رحمت خداوند می باشد.
ایمان به خدا، موجب بهره مندی از رحمت الهی می شود:«فاماالذین ءامنوا بالله واعتصموا به فسیدخلهم فی رحمة منه...؛ امّا آنها که به خدا ایمان آوردند و به (آن کتاب آسمانی) چنگ زدند، بزودی همه را در رحمت و فضل خود، وارد خواهد ساخت ...»«ومن الاعراب من یؤمن بالله والیوم الاخر... سیدخلهم الله فی رحمته...؛ گروهی (دیگر) از عرب های بادیه نشین، به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند ... خداوند بزودی آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت ...»
ورود در رحمت خدا
فاما الذین آمنوا بالله و اعتصموا به...، این جمله ثواب کسانی را بیان می کند که برهان پروردگار خود را و نور نازل از ناحیه او را پیروی کرده اند. و این آیه چنین می نماید که از آیه قبلی انتزاع و نتیجه گیری شده است، چون آیه قبلی هم ثواب کسانی را بیان می کرد که ایمان آورده، عمل صالح می کنند و می فرمود: فاما الذین آمنوا و عملوا الصالحات فیوفیهم اجورهم و یزیدهم من فضله، و شاید به همین جهت بوده که در اینجا کیفر کسانی را که از پیروی برهان و نور تخلف می کنند بیان نکرد، چون این آیه، خود، همان مضمون آیه قبل را دارد و با این حال دیگر حاجتی نبود که وضع متخلفین و آنها که استنکاف و استکبار می ورزند را دوباره تکرار کند، چون در اینجا فهماند جزای پیروان اینجا، جزای پیروان آنجا است و در این میان به جز دو طائفه وجود ندارد یا پیرو و یا متخلف. و بر این اساس جمله: فسیدخلهم فی رحمة منه، در مقابل جمله: فیوفیهم اجورهم، است که همانا بهشت باشد. در این آیه نتیجه پیروی از این برهان و نور را چنین شرح می دهد: اما آنها که به خدا ایمان آوردند و به این کتاب آسمانی چنگ زدند به زودی در رحمت واسعه خود وارد خواهد کرد، و از فضل و رحمت خویش بر پاداش آنها خواهد افزود و به صراط مستقیم و راه راست هدایتشان می کند. سیدخلهم الله فی رحمته، و این وعده ای است که خدای سبحان به آنان داده که آنان را مورد رحمت خویش قرار دهد و در بهشت داخلشان می کند، و در این جمله مبالغه نیز هست به اینکه رحمت خدا بطور کامل آنها را فرا می گیرد و شاملشان می شود.