ایما سومک

ایما سومَک ( انگلیسی: Yma Sumac; /ˈiːmə ˈsuːmæk/ ؛ ۱۳ سپتامبر ۱۹۲۲– ۱ نوامبر ۲۰۰۸ ) یک خواننده، هنرمند و هنرپیشه اهل پرو و ایالات متحده آمریکا بود. وی بین سال های ۱۹۴۲ تا ۱۹۹۷ میلادی فعالیت می کرد.
صدای او، بازهٔ فرکانسی گسترده ای داشت به نحوی که در اوج فعالیت حرفه ای اش، [ ۱] [ ۲] به بیش از ۵ اکتاو می رسید[ ۳] و از E2 تا B♭۷ را در بر می گرفت. ( در حدود ۱۰۷ هرتز تا ۳٫۷ کیلوهرتز ) [ ۴]
از فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته است می توان به عمر خیام اشاره کرد. در یکی از برنامه های ضبط صدا، او اجرایی با وسعت ۴٫۵ اکتاو داشت. ( از B1 تا F#7 ) . او می توانست از محدودهٔ صدایی یک باریتون تا محدودهٔ صدای سوت انسان ( بالاترین فرکانس صدای انسان ) اجرا کند. در ترانهٔ «موجودات جنگلی» ( ۱۹۵۳ ) به خوبی می توان هر دو فرکانس بالا و پائین صدای او را شنید.
در سال ۲۰۱۲ میلادی، «جان اچ. هِیلی»، متخصص ضبط، ترمیم و بازیافت اصوات، صدای «ایما سومک» را با خوانندگانی همچون «ایزابلا کلبران»، «ماریا مالیبران» و «پولین ویاردو» مقایسه کرد. او گفت: «اگرچه صدای سومَک نفوذ آشکار و شفاف یک سوپرانوی کولوراتورِ واقعی را ندارد، اما جایگاه خود را به عنوان یک صدای مبهم شیرین و اغواکننده… و تقریباً منحصربه فرد در زمانهٔ داراست. »[ ۵]