ایلیوشین ایل ۳۸

ایلیوشین ایل - ۳۸ "دلفین" [ ۱] ( نام ناتو  : می ) یک هواپیمای گشت دریایی و هواپیماهای جنگی ضد زیر دریایی است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی شده است. این هواپیما نسخه توسعه یافته یلیوشین ایل - ۱۸ بود.
• هوا دریای هند
• هوا دریای روسیه
• هوا دریای شوروی
داده ها از Russian Navy at RIAT 1996[ ۱]
ویژگی های کلی
• خدمه: seven - eight[ ۱]
• طول: ۴۰٫۱۸۵[ ۱] متر ( ۱۳۱  فوت ۱۰  اینچ )
• پهنای بال: ۳۷٫۴[ ۱] متر ( ۱۲۲  فوت ۸  اینچ )
• ارتفاع: ۱۰٫۱۷[ ۱] متر ( ۳۳  فوت ۴  اینچ )
• مساحت بال ها: ۱۴۰[ ۱] متر مربع ( ۱٬۵۰۰ فوت مربع )
• وزن خالی: ۳۵٬۵۰۰[ ۱] کیلوگرم ( ۷۸٬۲۶۴ پوند )
• بیشترین وزن برخاست: ۶۶٬۰۰۰[ ۱] کیلوگرم ( ۱۴۵٬۵۰۵ پوند )
• پیشرانه هواگرد: 4 عدد turboprop engines Ivchencko/Progress AI - 20M[ ۱] ، ۳٬۱۵۱ کیلووات ( ۴٬۲۲۵[ ۱] اسب بخار ) در هر موتور
عملکرد
• حداکثر سرعت: ۶۴۵[ ۱] کیلومتر بر ساعت ( ۴۰۱ مایل بر ساعت؛ ۳۴۸ گره )
• برد معبر: ۷٬۵۰۰[ ۱] کیلومتر ( ۴٬۶۶۰ مایل؛ ۴٬۰۵۰ مایل دریایی )
• مداومت پروازی: 13 hours[ ۱]
• حداکثر ارتفاع: ۱۱٬۰۰۰[ ۱] متر ( ۳۶٬۰۰۰ فوت )
• نرخ صعود: ۵٫۳۳ متر بر ثانیه ( ۱٬۰۴۹ فوت بر دقیقه )