پژوهش اِدمُلّاوَند:
#ایلام #عیلام #اقوام
Amir. shojai. rad:
سلام و عرض ادب خدمت اندیشمند ایران دوست گرامی جناب باکر [محسن داداش پور باکر]
پوزش بنده رو بپذیرید که باز به عنوان منتقد ظاهر گشتم؛ چه کنم که شوق حقیقت و حق خواهی بسیار است
... [مشاهده متن کامل]
چند نکته را درباره ایلام یا عیلام خدمتتون عرض می کنم
✒️نکته اول:
املاء سنتی و شناخته شده لزوما به معنای صحت نگارش نیست. ( رد توجیه شماره ۱ )
✒️نکته دوم:
بر اساس قواعد زبان فارسی برای نوشتن یک لفظ [حدالامکان نه لزوما] باید از ساده ترین حرف الفبا استفاده کرد.
✒️نکته سوم:
اینکه دیگران آوای ( ع ) دارند دلالت بر این نمی کند که ما نیز بر اساس دستگاه آوایی و نگارشی آنها عمل کنیم. ( رد توجیه شماره ۲ ) برای مثال حرف ضاد در ( ( رمضان ) ) در انگلیسی به شکل ( ( Ramadan ) ) با ( d ) نگارش و خوانده می شود نه با ( z ) چرا که تلفظ ضاد به دال نزدیکتر است نه زاء به همین علت اهل لغت انگلیسی با تاکیید بر لفظ ( d ) را جایگزین ( z ) کرده اند.
مثال دیگر واژه ( ( bus ) ) به معنای اتوبوس است با صدای ( س ) اما اعراب علاوه بر واژه بومی ساز ( ( حافلة ) ) از ( ( باص ) ) نیز استفاده می کنند و حرف ( ص ) را جایگزین حرف ( س ) کرده اند در صورتی که ( s ) در واژه ( ( bus ) ) صدای ( س ) می دهند نه ( ص ) .
✒️نکته چهارم:
همچنین ملاک دستگاه آوایی زبان های متداول سرزمین های باستانی نیست
چراکه امروزه نه سومریان زنده اند نه لولوبی ها نه گوتی ها، کاسی ها، آشوری ها و . . .
*همچنین زبان به عنوان موجودی زنده در حال تغییر.
( رد توجیه شماره ۳ )
✒️نکته پنجم:
دارای سابقه بودن نگارش ( عیلام ) در متون تاریخی تقریبا همان ادعای توجیه شماره ۱ است که گفتیم املاء سنتی و شناخته شده لزوما به معنای صحت نگارش نیست.
و اما ابن خلدون از آنجا که وی به عربی نوشته است صحیح آن است که وی با ( ع ) بنویسید نه ( الف ) چرا عموما پذیرفته شده است لفظ ایلام لفظی سامی است و آوای ( ع ) در آن زبان موجود.
* همچنین در این گزاره مغالطه توسل به بزرگان رخ داده و مدعی گمان کرده است با آوردن نام بزرگی چون ابن خلدون می تواند کار را تمام کند
( رد توجیه شماره ۴ )
✒️نکته ششم:
مدعی گوید بر فرض صحت لفظ ( ( ایلام ) ) با ( الف ) نباید املاء ( ( عیلام ) ) تغییر کند چراکه غلط مصطلح است و تغییر آن سبب آسیب به واژه شناسی تاریخی می گردد
در پاسخ گوییم تغییر طهران به تهران یا طبرستان به تبرستان باعث آسیب نگردیده است بلکه به پویایی زبان و دوری از تحجر و تعصب کمک می کند
نگارش زبان فارسی بر عکس زبان کردی، اردو و برخی دیگر به ساختار واژگان در ساختار کلی زبان آسیب نمی زند؛ برای مثال در کردی واژه ( ( عطر ) ) را به صورت ( ( ئه تر ) ) می نویسند که به شدت به واژه شناسی آسیب می زند اما در فارسی با نگاهی معقول و میانه و با در نظر گرفتن علم یا غیر علم بودن و مشتق یا جامد بودن کلمه دست به گزینش املاء کلمات می زند و همه واژگان را با یک چوب نمی راند.
( رد توجیه شماره ۵ )
✒️نکته هفتم:
مدعی گقته است تغییر املاء متداول نام هاو واژگان در میان ملل و زبان های دیگر رایج نیست و آن را موجب گسست تاریخی خط و زبان می داند!!!
این از آن ادعای های توخالی و پوچ است که در سطور پیشین نیز پاسخ داده شد؛ مدعی چگونه این ادعا را دارد در حالی که اعراب لفظ ( ( خسرو ) ) لقب پادشاهان ساسانی ایران را ( ( کسری ) ) می خوانند با آنکه خسرو لفظ علم است و از حروف گچ پژ خالی یا حرف ( ( شین ) ) در لفظ ( ( شاپور ) ) را به ( ( سابور ) ) تعریب می کنند. و یا همچنان ( ( تهران ) ) را مانند گذشته ( ( طهران ) ) می نویسند و می خوانند
پاسخ آن است که تمام این الفاظ فارغ از جامد و مشتق بودن فارغ از علم و غیر علم بودن با دستگاه آوایی و نگارشی اعراب همخوان تر است یا در انگلیسی به کشور یَمَن ( ( yemen ) ) می گویند و می نویسند با اینکه در انگلیسی فتحه موجود است
یا تغییر ( ( ابن سینا ) ) به ( ( Avicena ) )
( رد توجیه شماره ۶ )
https://mohsendadashpour2021. blogfa. com/post/4722
ادامه👇👇
✒️نکته هشتم:
مدعی می گویید اگر املاء را تغییر دهیم مجبور می شویم کلمات دیگر را نیز تغییر دهیم
در پاسخ گوییم این اجبار وجود ندارد چراکه در زبان فارسی به واژگان به شکل معقول و معتدل نگاه می شود
کلمه ایلام بر اساس مشهور پژوهشگران از اصل سامی و عبری وارد شده اما بر بخشی از فلات ایران اطلاق شده و امروز این تمدن در خاک ایران است به همین علت ( ( ایلام ) ) تفلظ می گردد و نگاشته می شود نه ( ( عیلام ) ) و این ضرورت در موارد دیگر مانند قوم ( ( عاد ) ) نیست یا مثال آن که قبلا گفته شده واژه ( ( عطر ) )
اگر در فارسی بنا بود از سر لجاجت و تعصب این افراط بنیان گذاشته شود امروزه در ایران؛
خط مانند ترکیه به لاتین تغییر کرده بود و یا مانند کردی ( ( عطر ) ) ( ( ئه تر ) ) می نوشتند.
که هر دو این نوع نگارش خسران محض است چراکه امروزه اهل ترکیه نمی توانند متون تاریخی کشور خود را بخوانند و رسم الخط کردی نیز ریشه اصیل کلمات را از بنیان ویران می کند.
( رد توجیه شماره ۷ )
✒️نکته نهم:
مدعی گوید اعمال سلیقه هیچ مشکلی را حل نمی کند!!!
در پاسخ گوییم ما اعمال سلیقه نکردیم بلکه بر اساس قواعد دستور زبان و دلائل تاریخی نظر می دهیم. هر چند که باید گفت لزوما اعمال سلیقه بد نیست چراکه خوش سلیقگی از بد سلیقگی بهتر است و دارای حسن ذاتی.
در ادامه می گوید ما ایرانیان به اعمال سلیقه علاقه داریم!!!
این سخن یا ناشی از خود زنی و خود تحقیری عوامانه و خواصانه هست و یا مانند روشنفکران ناله کن و بی سواد که هر کس از آنان در این مملکت بخواهد سری در میان سرها در بیاورد به تاریخ و هویت مملکت خودش میزند و یا ناشی از بی وطنی . . .
و باز در ادامه گوید موجب اختلاط مفاهیم و آشفتگی می گردد !!! و مثالش را تمایز بین تمدن ایلام و استان و شهر ایلام می داند!!!
این هم از آن ادعای های عجیب و بنی اسرائیلی است. . .
زمانی مازندران به عنوان یک ولایت تاریخی و هویتی بر بخش های وسیع تری اطلاق می شده است ( بخش هایی از استان البرز و سمنان و تهران و . . . ) و امروزه کوچکتر شده آیا مفهوم تاریخی آن داری خلل شده است؟!
یا تغییر املای طبرستان به تبرستان!!!
( رد توجیه شماره ۸ )
✒️نکته دهم:
مدعی می گوید برخی کسان ایلام را نامی غیر بومی می دانند برگرفته از عهد عتیق اما نام ایلام صورتی دیگر از ( ( هلتمتی ) ) است.
در پاسخ گوییم آن برخی کسان مدعی نظر مشهور علمای تاریخ است و به عنوان دیدگاه غالب پذیرفته شده در محافل تاریخی و سخن مدعی امری شاذ است در مقابل امری مشهور
و باز گفته است شخصی ایلامی مدفون در هفت تپه نامش i_lu_um_ba_ni است که ارتباط این نام با کشور ایلام است
در پاسخ گوییم
ابتدا مدعی موظف بود منبع گل نوشته یا لوح و . . . را ذکر کند سپس نام محقق و مترجم را کامل ذکر کنند
در نهایت پس از تایید نام آن شخص هم؛ آن اثبات لزوما بر اثبات ارتباط نام آن شخص و کشور هلتمتی نمی کند و حتی ارتباط نام او با ایلام دلیلی بر رد املای نوین ایلام نمی کند.
( رد توجیه شماره ۹ )
🖊#امیر_شجاعی_راد
💾شناسه ۱۴۰۴۰۵۲۹۱۲۵۵
https://mohsendadashpour2021. blogfa. com/post/4722
🟨نکته: در برخی نوشتارهای منتشر شده به نظر می رسد اسامی و وقایع کتابت شده در این اثر خطی، مربوط به زمانهای دورتر و یا هم عصر مولف مزبور باشد که نیاز به تحقیق جامع دارد.
📸در برخی از نوشتارها هیچگونه نمایه ای از این کتابت خطی در اختیار پژوهش ادملاوند نیست.
🔴 به منظور حفظ حریم شخصی، انتشار نمایه یا اصالت سند و یا کتابت و یا نام دارنده ی این اسناد و کتابت به خودشان واگذار شده است.
⚠️چاپ و نشر مطالب #بدون_نام بردن از نگارنده و منبع#پژوهش_ادملاوند مجاز نبوده و درج منبع الزامی است.
🟠با توجه به نسبی بودن علم تاریخ، این مطالب تا زمانی اعتبار دارد که سند اصیل و متقنی آن را نفی نکند.
در صورتی که اسناد جدید و دارای اصالتی به دست آید که با مطالب موجود در این پژوهش تعارض داشته باشد، نگارنده بدون هیچ گونه تعصبی ، آن را خواهد پذیرفت.
⚠️تمامی آثار [فیلم و نمایه و اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند.
🟡تمامی حقوق برای�محسن داداش پور باکر�محفوظ است.
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦ ࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
#ایلام #عیلام #اقوام
سلام و عرض ادب خدمت اندیشمند ایران دوست گرامی جناب باکر [محسن داداش پور باکر]
پوزش بنده رو بپذیرید که باز به عنوان منتقد ظاهر گشتم؛ چه کنم که شوق حقیقت و حق خواهی بسیار است
... [مشاهده متن کامل]
چند نکته را درباره ایلام یا عیلام خدمتتون عرض می کنم
✒️نکته اول:
املاء سنتی و شناخته شده لزوما به معنای صحت نگارش نیست. ( رد توجیه شماره ۱ )
✒️نکته دوم:
بر اساس قواعد زبان فارسی برای نوشتن یک لفظ [حدالامکان نه لزوما] باید از ساده ترین حرف الفبا استفاده کرد.
✒️نکته سوم:
اینکه دیگران آوای ( ع ) دارند دلالت بر این نمی کند که ما نیز بر اساس دستگاه آوایی و نگارشی آنها عمل کنیم. ( رد توجیه شماره ۲ ) برای مثال حرف ضاد در ( ( رمضان ) ) در انگلیسی به شکل ( ( Ramadan ) ) با ( d ) نگارش و خوانده می شود نه با ( z ) چرا که تلفظ ضاد به دال نزدیکتر است نه زاء به همین علت اهل لغت انگلیسی با تاکیید بر لفظ ( d ) را جایگزین ( z ) کرده اند.
مثال دیگر واژه ( ( bus ) ) به معنای اتوبوس است با صدای ( س ) اما اعراب علاوه بر واژه بومی ساز ( ( حافلة ) ) از ( ( باص ) ) نیز استفاده می کنند و حرف ( ص ) را جایگزین حرف ( س ) کرده اند در صورتی که ( s ) در واژه ( ( bus ) ) صدای ( س ) می دهند نه ( ص ) .
✒️نکته چهارم:
همچنین ملاک دستگاه آوایی زبان های متداول سرزمین های باستانی نیست
چراکه امروزه نه سومریان زنده اند نه لولوبی ها نه گوتی ها، کاسی ها، آشوری ها و . . .
*همچنین زبان به عنوان موجودی زنده در حال تغییر.
( رد توجیه شماره ۳ )
✒️نکته پنجم:
دارای سابقه بودن نگارش ( عیلام ) در متون تاریخی تقریبا همان ادعای توجیه شماره ۱ است که گفتیم املاء سنتی و شناخته شده لزوما به معنای صحت نگارش نیست.
و اما ابن خلدون از آنجا که وی به عربی نوشته است صحیح آن است که وی با ( ع ) بنویسید نه ( الف ) چرا عموما پذیرفته شده است لفظ ایلام لفظی سامی است و آوای ( ع ) در آن زبان موجود.
* همچنین در این گزاره مغالطه توسل به بزرگان رخ داده و مدعی گمان کرده است با آوردن نام بزرگی چون ابن خلدون می تواند کار را تمام کند
( رد توجیه شماره ۴ )
✒️نکته ششم:
مدعی گوید بر فرض صحت لفظ ( ( ایلام ) ) با ( الف ) نباید املاء ( ( عیلام ) ) تغییر کند چراکه غلط مصطلح است و تغییر آن سبب آسیب به واژه شناسی تاریخی می گردد
در پاسخ گوییم تغییر طهران به تهران یا طبرستان به تبرستان باعث آسیب نگردیده است بلکه به پویایی زبان و دوری از تحجر و تعصب کمک می کند
نگارش زبان فارسی بر عکس زبان کردی، اردو و برخی دیگر به ساختار واژگان در ساختار کلی زبان آسیب نمی زند؛ برای مثال در کردی واژه ( ( عطر ) ) را به صورت ( ( ئه تر ) ) می نویسند که به شدت به واژه شناسی آسیب می زند اما در فارسی با نگاهی معقول و میانه و با در نظر گرفتن علم یا غیر علم بودن و مشتق یا جامد بودن کلمه دست به گزینش املاء کلمات می زند و همه واژگان را با یک چوب نمی راند.
( رد توجیه شماره ۵ )
✒️نکته هفتم:
مدعی گقته است تغییر املاء متداول نام هاو واژگان در میان ملل و زبان های دیگر رایج نیست و آن را موجب گسست تاریخی خط و زبان می داند!!!
این از آن ادعای های توخالی و پوچ است که در سطور پیشین نیز پاسخ داده شد؛ مدعی چگونه این ادعا را دارد در حالی که اعراب لفظ ( ( خسرو ) ) لقب پادشاهان ساسانی ایران را ( ( کسری ) ) می خوانند با آنکه خسرو لفظ علم است و از حروف گچ پژ خالی یا حرف ( ( شین ) ) در لفظ ( ( شاپور ) ) را به ( ( سابور ) ) تعریب می کنند. و یا همچنان ( ( تهران ) ) را مانند گذشته ( ( طهران ) ) می نویسند و می خوانند
پاسخ آن است که تمام این الفاظ فارغ از جامد و مشتق بودن فارغ از علم و غیر علم بودن با دستگاه آوایی و نگارشی اعراب همخوان تر است یا در انگلیسی به کشور یَمَن ( ( yemen ) ) می گویند و می نویسند با اینکه در انگلیسی فتحه موجود است
یا تغییر ( ( ابن سینا ) ) به ( ( Avicena ) )
( رد توجیه شماره ۶ )
ادامه👇👇
✒️نکته هشتم:
مدعی می گویید اگر املاء را تغییر دهیم مجبور می شویم کلمات دیگر را نیز تغییر دهیم
در پاسخ گوییم این اجبار وجود ندارد چراکه در زبان فارسی به واژگان به شکل معقول و معتدل نگاه می شود
کلمه ایلام بر اساس مشهور پژوهشگران از اصل سامی و عبری وارد شده اما بر بخشی از فلات ایران اطلاق شده و امروز این تمدن در خاک ایران است به همین علت ( ( ایلام ) ) تفلظ می گردد و نگاشته می شود نه ( ( عیلام ) ) و این ضرورت در موارد دیگر مانند قوم ( ( عاد ) ) نیست یا مثال آن که قبلا گفته شده واژه ( ( عطر ) )
اگر در فارسی بنا بود از سر لجاجت و تعصب این افراط بنیان گذاشته شود امروزه در ایران؛
خط مانند ترکیه به لاتین تغییر کرده بود و یا مانند کردی ( ( عطر ) ) ( ( ئه تر ) ) می نوشتند.
که هر دو این نوع نگارش خسران محض است چراکه امروزه اهل ترکیه نمی توانند متون تاریخی کشور خود را بخوانند و رسم الخط کردی نیز ریشه اصیل کلمات را از بنیان ویران می کند.
( رد توجیه شماره ۷ )
✒️نکته نهم:
مدعی گوید اعمال سلیقه هیچ مشکلی را حل نمی کند!!!
در پاسخ گوییم ما اعمال سلیقه نکردیم بلکه بر اساس قواعد دستور زبان و دلائل تاریخی نظر می دهیم. هر چند که باید گفت لزوما اعمال سلیقه بد نیست چراکه خوش سلیقگی از بد سلیقگی بهتر است و دارای حسن ذاتی.
در ادامه می گوید ما ایرانیان به اعمال سلیقه علاقه داریم!!!
این سخن یا ناشی از خود زنی و خود تحقیری عوامانه و خواصانه هست و یا مانند روشنفکران ناله کن و بی سواد که هر کس از آنان در این مملکت بخواهد سری در میان سرها در بیاورد به تاریخ و هویت مملکت خودش میزند و یا ناشی از بی وطنی . . .
و باز در ادامه گوید موجب اختلاط مفاهیم و آشفتگی می گردد !!! و مثالش را تمایز بین تمدن ایلام و استان و شهر ایلام می داند!!!
این هم از آن ادعای های عجیب و بنی اسرائیلی است. . .
زمانی مازندران به عنوان یک ولایت تاریخی و هویتی بر بخش های وسیع تری اطلاق می شده است ( بخش هایی از استان البرز و سمنان و تهران و . . . ) و امروزه کوچکتر شده آیا مفهوم تاریخی آن داری خلل شده است؟!
یا تغییر املای طبرستان به تبرستان!!!
( رد توجیه شماره ۸ )
✒️نکته دهم:
مدعی می گوید برخی کسان ایلام را نامی غیر بومی می دانند برگرفته از عهد عتیق اما نام ایلام صورتی دیگر از ( ( هلتمتی ) ) است.
در پاسخ گوییم آن برخی کسان مدعی نظر مشهور علمای تاریخ است و به عنوان دیدگاه غالب پذیرفته شده در محافل تاریخی و سخن مدعی امری شاذ است در مقابل امری مشهور
و باز گفته است شخصی ایلامی مدفون در هفت تپه نامش i_lu_um_ba_ni است که ارتباط این نام با کشور ایلام است
در پاسخ گوییم
ابتدا مدعی موظف بود منبع گل نوشته یا لوح و . . . را ذکر کند سپس نام محقق و مترجم را کامل ذکر کنند
در نهایت پس از تایید نام آن شخص هم؛ آن اثبات لزوما بر اثبات ارتباط نام آن شخص و کشور هلتمتی نمی کند و حتی ارتباط نام او با ایلام دلیلی بر رد املای نوین ایلام نمی کند.
( رد توجیه شماره ۹ )
🖊#امیر_شجاعی_راد
💾شناسه ۱۴۰۴۰۵۲۹۱۲۵۵
🟨نکته: در برخی نوشتارهای منتشر شده به نظر می رسد اسامی و وقایع کتابت شده در این اثر خطی، مربوط به زمانهای دورتر و یا هم عصر مولف مزبور باشد که نیاز به تحقیق جامع دارد.
📸در برخی از نوشتارها هیچگونه نمایه ای از این کتابت خطی در اختیار پژوهش ادملاوند نیست.
🔴 به منظور حفظ حریم شخصی، انتشار نمایه یا اصالت سند و یا کتابت و یا نام دارنده ی این اسناد و کتابت به خودشان واگذار شده است.
⚠️چاپ و نشر مطالب #بدون_نام بردن از نگارنده و منبع#پژوهش_ادملاوند مجاز نبوده و درج منبع الزامی است.
🟠با توجه به نسبی بودن علم تاریخ، این مطالب تا زمانی اعتبار دارد که سند اصیل و متقنی آن را نفی نکند.
در صورتی که اسناد جدید و دارای اصالتی به دست آید که با مطالب موجود در این پژوهش تعارض داشته باشد، نگارنده بدون هیچ گونه تعصبی ، آن را خواهد پذیرفت.
⚠️تمامی آثار [فیلم و نمایه و اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند.
🟡تمامی حقوق برای�محسن داداش پور باکر�محفوظ است.
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦ ࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
عیلام یا ایلام؟
در سال های اخیر دیده می شود که برخی از پژوهشگران و نویسندگان، نام کشور و تمدن �عیلام� را به صورت �ایلام� می نویسند. اما هر قدر کوشش می کنم، نمی توانم خود را متقاعد کنم که املای سنتی و شناخته شدهٔ یک نام را به نفع املای پیشنهادی و تازه ای کنار بگذارم که دلایل قانع کننده ای برای آن وجود ندارد. پیشنهاددهندگان بر این باورند که چون در زبان فارسی حرف و آوای �ع� نداریم، پس می باید �عیلام� را به شکل �ایلام� نوشت. این توجیه به چند دلیل کافی به نظر نمی رسد:
... [مشاهده متن کامل]
۱ - نگارش �عیلام� کاملاً شناخته شده و متداول است. در واقع نویسنده به هنگامی که قصد نگارش این نام با املای �ایلام� را داشته باشد، نیاز به دلیل کافی دارد و می باید بتواند از عهده پاسخ مخالفان برآید. املای متداول در ذات خود نیاز به توجیه ندارد.
۲ - درست است که آوای �ع� در زبان فارسی وجود ندارد، اما در بسیاری از زبان های متداول در سرزمین های باستانی ایران وجود داشته است.
۳ - عیلام یک واژه یا نام فارسی نیست تا لازم باشد برابر با قواعد زبان فارسی نوشته و بکار برده شود.
۴ - نگارش �عیلام� در متون تاریخی ( از جمله در مقدمهٔ تاریخ ابن خلدون ) دارای سابقه است. اما نگارش �ایلام� شاهد تاریخی ندارد.
۵ - بر فرض نیز که نگارش �ایلام� صحیح و �عیلام� ناصحیح باشد، باز نیز نمی توان آنرا تغییر داد. چرا که تغییر املای واژگان شناخته شده ( هر چند که غلط باشند ) به دستور تاریخی و واژه شناسی تاریخی هر زبانی آسیب می زند.
۶ - تغییر املای متداول نام ها و واژگان در میان ملل و زبان های دیگر نیز رایج نیست و آنرا موجب گسست تاریخی خط و زبان می دانند.
۷ - چنانچه لازم باشد، �عیلام� را با املای �ایلام� نوشت، در اینصورت بدیهی است که کار به همین جا ختم نخواهد شد و لزوم تغییر در واژگان بسیار دیگری نیز پیش خواهد آمد و مثلاً می باید نام قوم �عاد� را نیز به شکل �آد� نوشت.
۸ - چنین تغییرات و اعمال سلیقه ها ( که ما ایرانیان علاقه زیادی بدان داریم ) هیچ مشکلی را حل نمی کند، اما تکرار متناوب آن، در درازمدت موجب پیدایش آشفتگی ها، اختلاط مفاهیم و مشکلات جدی دیگری خواهد شد. چنانکه نمونه ای از این اختلاط ها در تمایز میان کشور و تمدن �عیلام� ( در انگلیسی: Elamite ) با استان و شهر �ایلام� ( در انگلیسی: Ilam ) رخ داده است.
۹ - از سوی دیگر، برخی کسان �عیلام� را یک نام غیر بومی و برگرفته از عهد عتیق می دانند و بجای آن از نام های خودساختهٔ دیگری استفاده می کنند. اما این استنباط و نتیجه گیری نادرست است و به موجب پاره ای کتیبه ها، نام عیلام خاستگاهی بومی دارد. عیلامیان خود را �هَـلتَـمتی� می نامیدند که صورتی دیگر از نام �عیلام� است و عیلام تلفظی دیگر از آن بشمار می رود. همچنین در کتیبه های پیدا شده در بازمانده های شهر عیلامی مدفون در هفت تپه در جنوب شرقی شوش، نام های هم خانواده با عیلام شناسایی شده است. برای نمونه در سطر ۴۳ از کتیبه شماره یک و سطر ۱۳ از کتیبه شماره سه که در کاوش های هفت تپه پیدا شده اند، از شخصی با عنوان �i - lu - um - ba - ni� یاد شده که نام او عمیقاً با نام های عیلام و هلتمتی در پیوند است.
در سال های اخیر دیده می شود که برخی از پژوهشگران و نویسندگان، نام کشور و تمدن �عیلام� را به صورت �ایلام� می نویسند. اما هر قدر کوشش می کنم، نمی توانم خود را متقاعد کنم که املای سنتی و شناخته شدهٔ یک نام را به نفع املای پیشنهادی و تازه ای کنار بگذارم که دلایل قانع کننده ای برای آن وجود ندارد. پیشنهاددهندگان بر این باورند که چون در زبان فارسی حرف و آوای �ع� نداریم، پس می باید �عیلام� را به شکل �ایلام� نوشت. این توجیه به چند دلیل کافی به نظر نمی رسد:
... [مشاهده متن کامل]
۱ - نگارش �عیلام� کاملاً شناخته شده و متداول است. در واقع نویسنده به هنگامی که قصد نگارش این نام با املای �ایلام� را داشته باشد، نیاز به دلیل کافی دارد و می باید بتواند از عهده پاسخ مخالفان برآید. املای متداول در ذات خود نیاز به توجیه ندارد.
۲ - درست است که آوای �ع� در زبان فارسی وجود ندارد، اما در بسیاری از زبان های متداول در سرزمین های باستانی ایران وجود داشته است.
۳ - عیلام یک واژه یا نام فارسی نیست تا لازم باشد برابر با قواعد زبان فارسی نوشته و بکار برده شود.
۴ - نگارش �عیلام� در متون تاریخی ( از جمله در مقدمهٔ تاریخ ابن خلدون ) دارای سابقه است. اما نگارش �ایلام� شاهد تاریخی ندارد.
۵ - بر فرض نیز که نگارش �ایلام� صحیح و �عیلام� ناصحیح باشد، باز نیز نمی توان آنرا تغییر داد. چرا که تغییر املای واژگان شناخته شده ( هر چند که غلط باشند ) به دستور تاریخی و واژه شناسی تاریخی هر زبانی آسیب می زند.
۶ - تغییر املای متداول نام ها و واژگان در میان ملل و زبان های دیگر نیز رایج نیست و آنرا موجب گسست تاریخی خط و زبان می دانند.
۷ - چنانچه لازم باشد، �عیلام� را با املای �ایلام� نوشت، در اینصورت بدیهی است که کار به همین جا ختم نخواهد شد و لزوم تغییر در واژگان بسیار دیگری نیز پیش خواهد آمد و مثلاً می باید نام قوم �عاد� را نیز به شکل �آد� نوشت.
۸ - چنین تغییرات و اعمال سلیقه ها ( که ما ایرانیان علاقه زیادی بدان داریم ) هیچ مشکلی را حل نمی کند، اما تکرار متناوب آن، در درازمدت موجب پیدایش آشفتگی ها، اختلاط مفاهیم و مشکلات جدی دیگری خواهد شد. چنانکه نمونه ای از این اختلاط ها در تمایز میان کشور و تمدن �عیلام� ( در انگلیسی: Elamite ) با استان و شهر �ایلام� ( در انگلیسی: Ilam ) رخ داده است.
۹ - از سوی دیگر، برخی کسان �عیلام� را یک نام غیر بومی و برگرفته از عهد عتیق می دانند و بجای آن از نام های خودساختهٔ دیگری استفاده می کنند. اما این استنباط و نتیجه گیری نادرست است و به موجب پاره ای کتیبه ها، نام عیلام خاستگاهی بومی دارد. عیلامیان خود را �هَـلتَـمتی� می نامیدند که صورتی دیگر از نام �عیلام� است و عیلام تلفظی دیگر از آن بشمار می رود. همچنین در کتیبه های پیدا شده در بازمانده های شهر عیلامی مدفون در هفت تپه در جنوب شرقی شوش، نام های هم خانواده با عیلام شناسایی شده است. برای نمونه در سطر ۴۳ از کتیبه شماره یک و سطر ۱۳ از کتیبه شماره سه که در کاوش های هفت تپه پیدا شده اند، از شخصی با عنوان �i - lu - um - ba - ni� یاد شده که نام او عمیقاً با نام های عیلام و هلتمتی در پیوند است.