ایل ارسلان ابوالفتح

دانشنامه آزاد فارسی

ایل اَرسلان ، ابوالفتح (حک: ۵۵۱ـ۵۶۷ق)
از پادشاهان خوارزم. بعد از درگذشت پدرش، آتِسْز، جانشین وی شد. در آغاز برای تثبیت قدرتش برادر خود، سلیمان شاه، را کور و عمویش را کشت و با سلطان سنجر سلجوقی از در اطاعت درآمد. بعد از درگذشت سنجر (۵۵۲ق)، سلطان محمود سلجوقی نیز ایل ارسلان را به رسمیت شناخت. وی در ۵۵۳ق به ماوراءالنّهر لشکر کشید و بخارا و سمرقند را تصرّف کرد. در ۵۵۸ق، بر سر تصرّف خراسان با امیرمؤید آی آبه، از غلامان و سرداران سلجوقی، اختلاف پیدا کرد و نیشابور را محاصره کرد، لیکن به تصرّف آن جا موفق نشد و پس از صلح با مؤید آی آبه به خوارزم برگشت. در سال های پایانی عمر، قَراختاییان به خوارزم حمله کردند و سپاه وی را شکست دادند. اندکی بعد از این شکست، ایل ارسلان درگذشت. او را مردی دادگر خوانده اند که در سیاست داخلی، از تحریک مخالفان خودداری می کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس