ایغاغ. ( ترکی -مغولی ، ص ) نمّام و سخن چین. ساعی. ( فرهنگ فارسی معین ) : زبان کشیده چو تیغی به سرزنش سوسن دهان گشاده شقایق چو مردم ایغاغ.حافظ.
