ایطاء. ( ع مص ) ( از «وطء» ) پایمال کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).بسپردن دادن ، یقال : اوطأ فرسه ؛ ای حمله علیه فوطئه و اوطاء الشی فوطئه. || بر کار نادانسته و ناپیدا فرمودن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
