ایض. [ اَ ] ( ع مص ) ( از «ای ض » ) بازگشتن بسوی آن بعد از آنکه ترک کرده بود آنرا. ( منتهی الارب ). آض الیه ایضاً. بازگشتن. ( آنندراج ) ( تاج المصادر بیهقی ). || گشتن. ( آنندراج ). متحول شدن از حال خود بحال دیگر و دگرگون گردیدن. ( منتهی الارب ).
