ایشغوز

حال یک زمان خود را به سومریها متصل کنید یا اقوام فضایی برای خود دست و پا نمایید
هویت شما مشخص است هیچ فردی در آذربایجان سرزمین ایران حامی شما نیست و نخواهد بود .

تقریبا ۳۰ـ۴۰ سال بعد یعنی اواخر ۷۰۰ق. م. ، عده ای کثیری از ایشغوزها به رهبری "ایش پاکا" با هدفی مشخص آنجا را ترک کرده و از طریق دربند وارد آذربایجان شدند. هدف آنها تشکیل دولت در آنجا بود. لذا با دولت اورارتو که قسمت اعظمی از سرزمینهای شمال ارس را در اختیار داشت، وارد جنگ شده و در نزدیکی گنجه " روسای دوم " شاه اورارتو را شکست دادند. بعد از ایجاد دولت ایشغوز در شمال آذربایجان ، متوجه جنوب ارس شدند. البته قبرهای ایشغوزی پیدا شده در "تپه حسنلی" نشانگر آن است که شاخه هایی از ایشغوز ها از ۱۰۰۰ق. م. در ماننا زندگی میکردند. اراضی شمال و غربی دریاچه اورمیه که قبلا تحت حاکمیت اورارتو بود، بدلیل شکست اورارتوها از سارگون دوم در ۷۱۴ق. م. از دست آنها خارج شده بود، لذا ایشغوز با در اختیار گرفتن این اراضی ، مرزهای دولت خود را از کوههای قفقاز تا جنوب دریاچه اورمیه بسط دادند و پایتخت خود را به نام"ساققیز، سقز" در جنوب دریاچه اورمیه بنا کردند. . به دلیل قرابت نژادی وزبانی بین ایشغوزها و اهالی ماننا، و همچنین بدلیل اینکه از صدها سال پیش گروههایی از ایشغوز ها در ماننا ـ ماد در بین دیگر خلقها زندگی میکردند، هیچ درگیری بین ایشغوز های تازه وارد و ماننائی ها رخ نداد و آمدن ایشغوز ها همچون تزریق خون تازه ای در رگهای مردم ماننا ـ ماد بود ، چون باعث تقویت آنها در مقابل آشوریان شدند. ۱ ص ۵۶۷
در این زمان ماد مرکزی زیر سلطه آشور بود.
بعد از این تاریخ، ایشغوزها متحدأ با خلق ماننا ـ ماد ها بر علیه آشوری ها عمل میکردند. عده ای از ایشغوزها بعدأ به ماد مرکزی رفته و در حوالی اسدآباد و همدان ساکن شدند و در مخالفت های شاهان محلی ماد مرکزی با آشوری ها آنان را یاری میکردند. در قیامهای مردم ماد ـ ماننا بر علیه اشغالگران آشوری در سالهای ۶۷۵ ـ ۶۷۸ق. م ایشغوز ها نیز فعالانه اشتراک داشتند. " اسرحدون " برای سرکوبی قیام سراسری در ماد مرکزی ، بدانجا نیرو فرستاد ، ولی موفقیت زیادی کسب نکرد. در این جنگها ، ایش پاکا" اولین شاه ایشغوز ها در سال ۶۷۳ق. م . کشته شد. بعدأ "پارتاتوا" پسر "ایش پاکا" رهبری ایشغوزها را به عهده گرفت . آشوریان برای تضعیف دشمن ، سعی درتفرقه اندازی در بین آنها میکند و برای رهبران سه ایالت ماد مرکزی و ایشغوز ها پیشنهاد صلح میدهد. مادها به رهبری "خیشتریت" پیشنهاد آشوریان را رد میکنند ولی شاه جوان و بی تجربه ایشغوزها گول آشوریان را خورده وبا آنها صلح کرده و با آشوریان متحد میشود. " اسرحدون" شاه آشور برای تحکیم این اتحاد دختر خود را به عقد"پارتاتوا" در می آورد. پارتاتوا علایق خود را با مادها که برای آزادی ماد تلاش میکردند قطع و با پدرزنش بر علیه آنان متفق شد . " پارتاتوا" با تشویق پدرزنش، "اسرحدون"، شاه آشور، همچنین به آنادولی حمله و تا فلسطین را فتح کرده و تمام قیامهایی را که در آنجاها بر علیه آشور شکل گرفته بود سرکوب کرد و با این کارش دولت آشور را از گرفتاریهای سختی که دچار آن شده بود نجات داد. "توقدامیس، توختامیش" شاه ترکان کئمر نیز در این جنگها بدست مادییا کشته شد.
" پارتاتوا " بعدا به آذربایجان برگشته ودر پایتخت ایشغوزها در "سقز، ساققیز" ساکن شد. بعد از مرگ او، پسرش"مادئی" ( مادی ـ مادییا ) شاه ایشغوزها شد ، او نیز به اتحاد با آشوریها ادامه داد. ۱ ص۵۶۸.
هویت قومی ـ نژادی ایشغوزها
"ساکاها"، "ایشغوزها، ایش ااغوزها"، "ایسکیت ها" یکی از بزرگترین و قدرتمندترین اقوام ترکهای باستانی بودند، که در سرزمین وسیعی، از کناره های دریاچه بایکال تا شمال دریای سیاه زندگی میکردند. محقق شهیر ترک، محمود کاشغری در ۱۰۰۰سال پیش از آنها یاد کرده و آنها را یکی از قبایل ۲۴گانه ترکان اوغوز معرفی کرده است. ۸
ایشغوزها برای اولین بار در اوایل قرن ۷ق. م. به طور جدی، وارد صحنه سیاسی شرق میانه شدند. ایشغوزها ، بعد از مهاجرت قبایل ترک "هیت" که در حوالی هزاره دوم ق. م. انجام گرفت، دومین گروه تأثیرگذار در روندهای اجتماعی ـ سیاسی خاور نزدیک بودند.
به قول هرودت، مهاجرت آنها به ماد مرکزی و ماننا، به صورت مدنی و با آرامش انجام گرفته، و در آنجا مورد استقبال سران ماد ـ ماننا قرار گرفتند، بطوری که آنها فرزندان خود را ، برای تربیت، پیش آنها گذاشتند تا زبان خالص ( ترکی، تاکید از من ) و تیراندازی را خوب یاد بگیرند. ( وکیلی، جلد۱، ص۶۶ ) لازم به ذکر است که، اعیان و اشراف اعراب نیز در زمان امویان و عباسیان، فرزندان خود را ، بخاطر یادگیری عربی خالص و رسم و رسوم اصیل عربی، به دست قبایل بادیه نشین عرب می سپردند.
تا اوایل قرن بیستم ، بدون استثناء در تمام متون تاریخی ، از آنها به عنوان ترک یاد شده است و همه بر ترک بودن آنها عقیده داشتند. اما از اوایل قرن بیستم ، برای اولین بار، عده ای به دلایل سیاسی ، در اروپا و روسیه، ادعای هندواروپایی بودن آنها را مطرح کردند.
لذا امروزه در باره نژاد و زبان ایشغوز ها دو نظریه وجود دارد:
۱ـ عده ای قلیل، بدون ارایه مدرک موثق تاریخی و فقط بخاطر منافع سیاسی خود آنها را هندو اروپایی وزبانشان را هندو ایرانی می پندارند.
۲ـ عده ای کثیر با استناد به آثار و مدارک مح . . .

تقریبا ۳۰ـ۴۰ سال بعد یعنی اواخر ۷۰۰ق. م. ، عده ای کثیری از ایشغوزها به رهبری "ایش پاکا" با هدفی مشخص آنجا را ترک کرده و از طریق دربند وارد آذربایجان شدند. هدف آنها تشکیل دولت در آنجا بود. لذا با دولت اورارتو که قسمت اعظمی از سرزمینهای شمال ارس را در اختیار داشت، وارد جنگ شده و در نزدیکی گنجه " روسای دوم " شاه اورارتو را شکست دادند. بعد از ایجاد دولت ایشغوز در شمال آذربایجان ، متوجه جنوب ارس شدند. البته قبرهای ایشغوزی پیدا شده در "تپه حسنلی" نشانگر آن است که شاخه هایی از ایشغوز ها از ۱۰۰۰ق. م. در ماننا زندگی میکردند. اراضی شمال و غربی دریاچه اورمیه که قبلا تحت حاکمیت اورارتو بود، بدلیل شکست اورارتوها از سارگون دوم در ۷۱۴ق. م. از دست آنها خارج شده بود، لذا ایشغوز با در اختیار گرفتن این اراضی ، مرزهای دولت خود را از کوههای قفقاز تا جنوب دریاچه اورمیه بسط دادند و پایتخت خود را به نام"ساققیز، سقز" در جنوب دریاچه اورمیه بنا کردند. . به دلیل قرابت نژادی وزبانی بین ایشغوزها و اهالی ماننا، و همچنین بدلیل اینکه از صدها سال پیش گروههایی از ایشغوز ها در ماننا ـ ماد در بین دیگر خلقها زندگی میکردند، هیچ درگیری بین ایشغوز های تازه وارد و ماننائی ها رخ نداد و آمدن ایشغوز ها همچون تزریق خون تازه ای در رگهای مردم ماننا ـ ماد بود ، چون باعث تقویت آنها در مقابل آشوریان شدند. ۱ ص ۵۶۷
در این زمان ماد مرکزی زیر سلطه آشور بود.
بعد از این تاریخ، ایشغوزها متحدأ با خلق ماننا ـ ماد ها بر علیه آشوری ها عمل میکردند. عده ای از ایشغوزها بعدأ به ماد مرکزی رفته و در حوالی اسدآباد و همدان ساکن شدند و در مخالفت های شاهان محلی ماد مرکزی با آشوری ها آنان را یاری میکردند. در قیامهای مردم ماد ـ ماننا بر علیه اشغالگران آشوری در سالهای ۶۷۵ ـ ۶۷۸ق. م ایشغوز ها نیز فعالانه اشتراک داشتند. " اسرحدون " برای سرکوبی قیام سراسری در ماد مرکزی ، بدانجا نیرو فرستاد ، ولی موفقیت زیادی کسب نکرد. در این جنگها ، ایش پاکا" اولین شاه ایشغوز ها در سال ۶۷۳ق. م . کشته شد. بعدأ "پارتاتوا" پسر "ایش پاکا" رهبری ایشغوزها را به عهده گرفت . آشوریان برای تضعیف دشمن ، سعی درتفرقه اندازی در بین آنها میکند و برای رهبران سه ایالت ماد مرکزی و ایشغوز ها پیشنهاد صلح میدهد. مادها به رهبری "خیشتریت" پیشنهاد آشوریان را رد میکنند ولی شاه جوان و بی تجربه ایشغوزها گول آشوریان را خورده وبا آنها صلح کرده و با آشوریان متحد میشود. " اسرحدون" شاه آشور برای تحکیم این اتحاد دختر خود را به عقد"پارتاتوا" در می آورد. پارتاتوا علایق خود را با مادها که برای آزادی ماد تلاش میکردند قطع و با پدرزنش بر علیه آنان متفق شد . " پارتاتوا" با تشویق پدرزنش، "اسرحدون"، شاه آشور، همچنین به آنادولی حمله و تا فلسطین را فتح کرده و تمام قیامهایی را که در آنجاها بر علیه آشور شکل گرفته بود سرکوب کرد و با این کارش دولت آشور را از گرفتاریهای سختی که دچار آن شده بود نجات داد. "توقدامیس، توختامیش" شاه ترکان کئمر نیز در این جنگها بدست مادییا کشته شد.
" پارتاتوا " بعدا به آذربایجان برگشته ودر پایتخت ایشغوزها در "سقز، ساققیز" ساکن شد. بعد از مرگ او، پسرش"مادئی" ( مادی ـ مادییا ) شاه ایشغوزها شد ، او نیز به اتحاد با آشوریها ادامه داد. ۱ ص۵۶۸.
هویت قومی ـ نژادی ایشغوزها
"ساکاها"، "ایشغوزها، ایش ااغوزها"، "ایسکیت ها" یکی از بزرگترین و قدرتمندترین اقوام ترکهای باستانی بودند، که در سرزمین وسیعی، از کناره های دریاچه بایکال تا شمال دریای سیاه زندگی میکردند. محقق شهیر ترک، محمود کاشغری در ۱۰۰۰سال پیش از آنها یاد کرده و آنها را یکی از قبایل ۲۴گانه ترکان اوغوز معرفی کرده است. ۸
ایشغوزها برای اولین بار در اوایل قرن ۷ق. م. به طور جدی، وارد صحنه سیاسی شرق میانه شدند. ایشغوزها ، بعد از مهاجرت قبایل ترک "هیت" که در حوالی هزاره دوم ق. م. انجام گرفت، دومین گروه تأثیرگذار در روندهای اجتماعی ـ سیاسی خاور نزدیک بودند.
به قول هرودت، مهاجرت آنها به ماد مرکزی و ماننا، به صورت مدنی و با آرامش انجام گرفته، و در آنجا مورد استقبال سران ماد ـ ماننا قرار گرفتند، بطوری که آنها فرزندان خود را ، برای تربیت، پیش آنها گذاشتند تا زبان خالص ( ترکی، تاکید از من ) و تیراندازی را خوب یاد بگیرند. ( وکیلی، جلد۱، ص۶۶ ) لازم به ذکر است که، اعیان و اشراف اعراب نیز در زمان امویان و عباسیان، فرزندان خود را ، بخاطر یادگیری عربی خالص و رسم و رسوم اصیل عربی، به دست قبایل بادیه نشین عرب می سپردند.
تا اوایل قرن بیستم ، بدون استثناء در تمام متون تاریخی ، از آنها به عنوان ترک یاد شده است و همه بر ترک بودن آنها عقیده داشتند. اما از اوایل قرن بیستم ، برای اولین بار، عده ای به دلایل سیاسی ، در اروپا و روسیه، ادعای هندواروپایی بودن آنها را مطرح کردند.
لذا امروزه در باره نژاد و زبان ایشغوز ها دو نظریه وجود دارد:
۱ـ عده ای قلیل، بدون ارایه مدرک موثق تاریخی و فقط بخاطر منافع سیاسی خود آنها را هندو اروپایی وزبانشان را هندو ایرانی می پندارند.
۲ـ عده ای کثیر با استناد به آثار و مدارک مح . . .