ایشْتَر (Ishtar)
(یا: عَشتر) در اساطیر بین النهرین، الهۀباروری، عشق شهوانی، زناشویی، زنانگی و جنگ. بابلی ها و آشوری ها او را می پرستیدند و سمیرامیس، ملکۀ افسانه ای، تجسم او بود. همتای آستارتهدر اساطیر کنعانو سوریه بود. در اساطیر بابل، خدایی به نام تموز، تجسم رشد و زوال طبیعی، همسر و برادر او بود. ایشتر هر سال او را از جهان مردگان می رهانید و خود مدتی می مرد و طی آن قدرت باروری زمین به زوال می رفت. او را با سیارۀ زهره، که ستارۀ صبحگاهی یا شامگاهی مشخصۀ آن است، همانند می دانستند.
(یا: عَشتر) در اساطیر بین النهرین، الهۀباروری، عشق شهوانی، زناشویی، زنانگی و جنگ. بابلی ها و آشوری ها او را می پرستیدند و سمیرامیس، ملکۀ افسانه ای، تجسم او بود. همتای آستارتهدر اساطیر کنعانو سوریه بود. در اساطیر بابل، خدایی به نام تموز، تجسم رشد و زوال طبیعی، همسر و برادر او بود. ایشتر هر سال او را از جهان مردگان می رهانید و خود مدتی می مرد و طی آن قدرت باروری زمین به زوال می رفت. او را با سیارۀ زهره، که ستارۀ صبحگاهی یا شامگاهی مشخصۀ آن است، همانند می دانستند.
wikijoo: ایشتر