ایستگاه پایه فرستنده/گیرنده. ایستگاه پایه فرستنده/گیرنده ( به انگلیسی: Base Transceiver Station ) با کوته نوشت BTS، به مجموعه ای از تجهیزات مخابرات گفته می شود که در مخابرات بی سیم، ارتباط مشترک با شبکه را فراهم می کند. این شبکه شامل سامانهٔ جهانی ارتباطات سیار ( جی اس ام ) ، دسترسی چندگانه تقسیم کدی ( CDMA ) ، وای - فای، وای مکس و سایر شبکه های گسترده می شود.
هر چند اصطلاح BTS می تواند برای هر یک از استانداردهای مخابرات بی سیم بکار رود اما معمولاً برای اشاره به سامانه های سیار ( مانند تلفن همراه ) و CDMA استفاده می شود. همچنین می تواند در اشاره به گره B در نسل سوم شبکه تلفن همراه یا به بیان ساده «ایستگاه پایه» باشد. در مورد دربارهٔ استاندارد فرگشت بلندمدت، برای BTS از کوته نوشت eNB استفاده می شود.
در این راستا یک BTS بخشی از یک زیرسامانه ایستگاه پایه ( BSS ) را به منظور مدیریت سامانه تشکیل می دهد. همچنین ممکن است یک بی تی اس دارای تجهیزات رمزنگاری و رمزگشایی ارتباطات، فیلترها و… باشد. آنتن نیز یکی از اجزای تشکیل دهنده بی تی اس است. یک ایستگاه بی تی اس توسط کنترلر مادر ایستگاه پایه کنترل می شود.
بُرد مفید هر BTS تا ۲۰ کیلومتر می رسد. البته در مناطق مسطح، بردی بین ۳۰ تا ۳۵ کیلومتر هم دارند. با ایجاد شرایطی این برد تا ۶۰ کیلومتر هم می رسد که نمونهٔ آن در کویرهای ایران است.
BTS معمولاً از قسمت های زیر تشکیل شده است:
فرستنده/گیرنده ( TRX ) : که به طور گسترده ای به گیرنده راه انداز ( DRX ) گفته می شود که در قالب گیرنده تکی ( singleTRU ) یا دوگانه ( doubleTRU ) یا ترکیبی از دو واحد رادیویی است. این بخش، ارسال و دریافت سیگنال ها را انجام می دهد. همچنین این بخش با کنترلر مادر بی تی اس در ارتباط است.
تقویت کننده قدرت ( PA ) : سیگنال های دریافتی از DRX را برای فرستادن به آنتن تقویت می کند.
ترکیب کننده: سیگنال های حاصل از چند فرستنده را ترکیب می کند تا بتوان آن ها را از طریق یک آنتن ارسال کرد. امکان کاهش تعداد آنتن را فراهم می کند.
تسهیم کننده: برای جدا کردن ارسال و دریافت سیگنال به/از آنتن استفاده می شود. ارسال و دریافت سیگنال را از طریق یک آنتن انجام می دهد.
آنتن: آنتن ساختاری است که در بالاترین نقطه نصب می شود و بی تی اس در زیر آن قرار دارد.
سامانه نظارت و توسعه: اعلام وضعیت کارکرد قسمت های مختلف بی تی اس را به منظور عملیات تعمیر و نگه داری، جمع آوری می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهر چند اصطلاح BTS می تواند برای هر یک از استانداردهای مخابرات بی سیم بکار رود اما معمولاً برای اشاره به سامانه های سیار ( مانند تلفن همراه ) و CDMA استفاده می شود. همچنین می تواند در اشاره به گره B در نسل سوم شبکه تلفن همراه یا به بیان ساده «ایستگاه پایه» باشد. در مورد دربارهٔ استاندارد فرگشت بلندمدت، برای BTS از کوته نوشت eNB استفاده می شود.
در این راستا یک BTS بخشی از یک زیرسامانه ایستگاه پایه ( BSS ) را به منظور مدیریت سامانه تشکیل می دهد. همچنین ممکن است یک بی تی اس دارای تجهیزات رمزنگاری و رمزگشایی ارتباطات، فیلترها و… باشد. آنتن نیز یکی از اجزای تشکیل دهنده بی تی اس است. یک ایستگاه بی تی اس توسط کنترلر مادر ایستگاه پایه کنترل می شود.
بُرد مفید هر BTS تا ۲۰ کیلومتر می رسد. البته در مناطق مسطح، بردی بین ۳۰ تا ۳۵ کیلومتر هم دارند. با ایجاد شرایطی این برد تا ۶۰ کیلومتر هم می رسد که نمونهٔ آن در کویرهای ایران است.
BTS معمولاً از قسمت های زیر تشکیل شده است:
فرستنده/گیرنده ( TRX ) : که به طور گسترده ای به گیرنده راه انداز ( DRX ) گفته می شود که در قالب گیرنده تکی ( singleTRU ) یا دوگانه ( doubleTRU ) یا ترکیبی از دو واحد رادیویی است. این بخش، ارسال و دریافت سیگنال ها را انجام می دهد. همچنین این بخش با کنترلر مادر بی تی اس در ارتباط است.
تقویت کننده قدرت ( PA ) : سیگنال های دریافتی از DRX را برای فرستادن به آنتن تقویت می کند.
ترکیب کننده: سیگنال های حاصل از چند فرستنده را ترکیب می کند تا بتوان آن ها را از طریق یک آنتن ارسال کرد. امکان کاهش تعداد آنتن را فراهم می کند.
تسهیم کننده: برای جدا کردن ارسال و دریافت سیگنال به/از آنتن استفاده می شود. ارسال و دریافت سیگنال را از طریق یک آنتن انجام می دهد.
آنتن: آنتن ساختاری است که در بالاترین نقطه نصب می شود و بی تی اس در زیر آن قرار دارد.
سامانه نظارت و توسعه: اعلام وضعیت کارکرد قسمت های مختلف بی تی اس را به منظور عملیات تعمیر و نگه داری، جمع آوری می کند.